33.

เอ็มม่ายืนมองร่างที่บอบช้ำฟกช้ำของเพื่อนสนิทที่สุดของเธอซึ่งนอนอยู่บนพื้นห่างออกไปเพียงแปดฟุต สิ่งรอบตัวเลือนหายไปไกลลิบขณะที่เธอเห็นว่าเขาเจ็บปวดเพียงใด ลมหายใจของเขาแผ่วเบา บาดแผลทั่วแขนและใบหน้าซึ่งหยุดสมานตัวแล้ว ดวงตาของเขาฟกช้ำ ริมฝีปากมีรอยแตก และเส้นผมจับตัวเป็นก้อนด้วยเลือด

ความคิดที่รู้สึ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ