บทที่ 198: รายงานข่าวที่ไม่คาดคิด

แจสเปอร์พาฉันเดินไปที่โต๊ะตัวหนึ่งริมผนัง แต่ฉันก็รีบพูดขึ้น “นี่ เราไปนั่งตรงนั้นฝั่งโน้นได้ไหม”

แจสเปอร์เงยหน้ามองฉันโดยไม่พูดอะไร ตอนที่ฉันเอื้อมมือไปชี้อีกทางซึ่งตรงข้ามกับที่เขากำลังจะเดินไป “ตรงนี้ติดผนัง ไม่มีหน้าต่างที่เปิดโล่ง” เขาพูดเบาๆ ในตอนนั้น น้ำเสียงของเขาทุ้มลึกแต่แฝงไว้ด้วยความปกป...