126

ผมแนบนิ้วลงบนกระจก มองดูเธอจากข้างเตียงที่พวกเขาอนุญาตให้ผมพักอยู่ “ให้ตายสิ ไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะมีความสุขได้ขนาดนี้” ผมพึมพำ

ความคิดที่ว่าเธอได้เสียงหัวเราะนั่นกลับคืนมากับเธน อิ่มเอมใจกับเจ้าหนูเดรโก้ ก้าวย่างไปทั่วบ้านของพวกเขาอย่างที่คนซึ่งค้นพบที่ของตัวเองเจอแล้วเท่านั้นที่จะทำได้...มันเป็นภาพ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ