บทที่ 152

“คุณเกลียดผมขนาดนั้นเลยเหรอ”

เสียงแหบพร่าดังขึ้นจากเบื้องบน เป็นเสียงของผู้ชายอย่างไม่ต้องสงสัย

เอมิลี่ขยับตัวไปด้านข้างเล็กน้อย เปิดทางให้อเล็กซานเดอร์และโซฟีได้เผชิญหน้ากัน

รอยยิ้มของเธอยังคงสดใส ปราศจากร่องรอยความขมขื่นใดๆ บนใบหน้า “คุณฟอสเตอร์ คุณล้อเล่นแล้วค่ะ เราจะพูดเรื่องเกลียดกันได้ยังไงคะ ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ