บทที่ 166 ดวงตาในมืด

จ้า จ้า จ้า เธอน่ะเก่งกว่าเลล่าอีก พอใจรึยัง?

เอมิลี่ขบขันกับท่าทางเหมือนเด็กของเพื่อน เธอเอื้อมมือไปหยิกแก้มอีกฝ่ายเบาๆ ความเหงาในดวงตาของเธอก็สลายไปกว่าครึ่งในทันที

เดวิดเดินเข้ามาในตอนนั้นพอดี เขาสวมสูทที่ตัดเย็บอย่างดีและแว่นตากรอบทอง ดูสุภาพอ่อนโยนและภูมิฐาน

เขาขยับแว่นขึ้นแล้วพูดพร้อมรอยยิ้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ