บทที่ 55 เกือบข่มขืน

เจมส์รีบคว้าเสื้อแจ็กเก็ตที่พาดอยู่บนพนักเก้าอี้ ย่องออกจากห้องนอน แล้วแทบจะเผ่นลงบันได วิ่งตรงไปยังชายหาด

ชายหาดยามค่ำคืนสลัดความวุ่นวายในตอนกลางวันทิ้งไป เหลือเพียงลมทะเลเย็นๆ ที่พัดพากลิ่นอายเค็มๆ มาปะทะใบหน้า ในที่สุดก็ช่วยให้ความคิดที่สับสนวุ่นวายของเขาปลอดโปร่งขึ้นบ้าง

เจมส์หยิบบุหรี่ซองหนึ่...