บทที่ 92 พวกเขาทั้งหมดเป็นของฉัน

โนวิดีโอคอลไปหา ซึ่งแอรอนก็รีบกดรับสายก่อนจะยื่นโทรศัพท์ให้นอร่า

นอร่ารีบรับสมาร์ตโฟนมา ใบหน้าของเธออ่อนโยนลงเมื่อเห็นลูกๆ ทั้งสามคนอออยู่รวมกันในหน้าจอ

"ว่าไงจ๊ะตัวเล็ก กลับถึงบ้านกันแล้วสินะ"

"แม่!"

เด็กทั้งสามคนร้องขึ้นพร้อมกัน เสียงเล็กๆ น่ารักน่าเอ็นดู

ริมฝีปากของนอร่าโค้งเป็นรอยยิ้ม "วันน...