บทที่ 27 - ข้อตกลง

เมื่อเราเดินลึกเข้าไปในโรงอาหาร เสียงจอแจรอบตัวก็ค่อยๆ กลายเป็นเสียงฮึมฮำที่ดังต่อเนื่อง นักโทษและเด็กสาวคนอื่นๆ เข้ามานั่งประจำที่ตามโต๊ะต่างๆ แล้ว บรรยากาศตึงเครียด อบอวลไปด้วยเสียงกระซิบกระซาบและสายตาที่ลอบมอง

ฉันรู้สึกได้ถึงสายตามากมายที่จับจ้องมาที่ฉัน

ที่เรา

ไม่สิ ที่เขาสิมากกว่า

โคบันดูไม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ