บทที่ 53 - เสื้อกั๊ก

มุมมองของมาร์โกต์

เชี่ย

ฉันสะดุ้งสุดตัว กระดูกสันหลังเหยียดตรงแหน่วขณะที่ความตื่นตระหนกแล่นพล่านไปทั่วทุกอณูประสาท

สองมือตะครุบหน้าอกตัวเอง ดวงตาก้มลงมองอย่างสยดสยอง...และมันก็อยู่ตรงนั้น

ไม่มีเสื้อกั๊กเวรนั่น

มีเพียงแค่เนื้อผ้าบางๆ สีขาวของสปอร์ตบราที่รัดแน่นข้ามอก เผยให้เห็นหน้าท้องเล็กน้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ