บทที่ 68 - การควบคุมเต็มรูปแบบ

พอผมกลับมา ห้องขังก็ว่างเปล่า

เงียบกริบ

เงียบเกินไป... เงียบชิบหาย

ขณะที่โทสะของผมเริ่มปะทุ...

สายตาผมก็ไปหยุดอยู่ที่สมุดเล่มเล็กซึ่งยังคงวางอยู่บนโต๊ะ แต่ตอนนี้มันปิดอยู่ ไม่ได้เปิดทิ้งไว้อย่างที่ผมทำไว้

หล่อนอ่านมันไปแล้ว... แม่งเอ๊ย

หล่อนเห็นข้อความบ้าๆ ที่ผมทิ้งไว้

"ห้ามออกจากห้องขัง... ม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ