บทที่ 7 - ความเหนื่อยล้า

มุมมองของมาร์โกต์

เสียงเครื่องยนต์ที่ดังสม่ำเสมอของรถบัสกลายเป็นเหมือนเพลงกล่อมเด็ก... เพลงที่ฉันไม่ยอมปล่อยตัวเองให้เคลิ้มหลับไปตามเสียงนั้น

หลายชั่วโมงแล้วที่ความมืดด้านนอกค่อยๆ จางลงกลายเป็นแสงเรื่อๆ ของรุ่งอรุณ ลำแสงสีจางๆ ลอดเข้ามาตามรอยแยกของช่องเก็บสัมภาระ สาดลำแสงบางๆ ที่เคลื่อนไหวไป...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ