บทที่ 95

มุมมองของโคบัน

หล่อนกล้าดีมาถาม

“คุณฝันถึงอะไรเหรอคะ โคบัน” หล่อนกระซิบ เสียงสั่นเทาแต่ก็ยังหนักแน่นพอที่จะคาดคั้นฉัน

ถ้อยคำนั้นแล่นผ่านกะโหลกฉันราวกับใบมีดร้อนจัดขณะที่ฉันจ้องมองประตูห้องขัง ฉันหันหลังให้หล่อนในขณะที่สมองพยายามย้อนภาพความฝันนั้นอย่างรวดเร็ว

เข็มขัดเส้นนั้น

ความเจ็บปวดนั่น

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ