บทที่ 441

เซียนน่าช่วยอิซาโดราสวมหมวกและผ้าพันคอ เอ่ยคำหนึ่งแล้วก็เดินออกไป

สองแม่ลูกเดินไปอย่างช้าๆ หิมะที่ตกเมื่อสองสามวันก่อนยังไม่ละลาย ส่งเสียงดังกรอบแกรบอยู่ใต้ฝีเท้า

เซียนน่าถามเธอ "แม่คะ มีอะไรอยากจะบอกหนูหรือเปล่าคะ"

"มีจ้ะ" อิซาโดราจับมือเธอแล้วซุกเข้าไปในกระเป๋าเสื้อของตัวเอง "เซียนน่า เราขายบ้านกั...