บทที่ 54 การปรับแต่ง

เสียงหัวเราะกระซิบกระซาบแผ่วเบาลอยอยู่รอบตัวพวกเธอ

ลิลลี่เงยหน้าขึ้นมองมีอา สายตาของเธอยังคงสงบนิ่ง ไม่สะทกสะท้าน และไม่คิดจะเปลืองคำพูดด้วยซ้ำ

ท่าทีเฉยเมยอย่างสิ้นเชิงนั้นทำให้มีอารู้สึกอับอายเล็กน้อย ใบหน้าของเธอบูดบึ้งลง

“เลิกทำเป็นสูงส่งได้แล้ว” มีอากระซิบเยาะเย้ยข้างหูเธอ “เดี๋ยวพอถึงตาแก อย่าท...