บทที่ 102 การจัดการกับมาร์ติน

อิซาเบลลาปลดระฆังเงินจากเข็มขัดแล้วแขวนไว้นอกกรอบหน้าต่าง เสียงใสกังวานของมันแผ่ซ่านไปในราตรีกาล ใยเสียงถักทอผ่านอากาศ ชำระล้างม่านหมอกที่อาจล่อลวงเหล่าวิญญาณเร่ร่อนให้เข้ามา

เธอชักไม้กายสิทธิ์ออกมา บทสวดมนตร์ดังขึ้นจากริมฝีปาก แผ่วเบาและหนักแน่น ทุกพยางค์เชือดเฉือนความเงียบงันราวกับเศษเสี้ยวน้ำแข็ง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ