บทที่ 43 ของขวัญของลอเรนซ์

แบรนดอนเองก็อยากไปด้วย แต่กองเอกสารที่ผู้ช่วยของเขานำมาให้กลับสูงท่วมหัว เขาถอนหายใจอย่างยอมจำนน “ก็ได้ เธอไปก่อนเลย”

อิซาเบลลารออยู่ครู่หนึ่งจนกระทั่งรถเชลบีคันหรูเข้ามาจอดเทียบที่ทางเข้า

“แบรนดอนเหรอคะ”

อิซาเบลลาเคาะกระจกรถ เผยให้เห็นใบหน้าหล่อเหลาหลังแว่นกันแดดสีเข้ม แนวกรามของเขาคมกริบราวกับใ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ