
Oprindelser
Maria McRill · Zakończone · 234.9k słów
Wstęp
"Lov mig, at du overlever," jeg ser på udyret igen.
"Du vil få mig til at holde mit løfte, ikke sandt?"
Ulvens sætter sig på bagbenene, løfter hovedet og udstøder en lang, kraftig hyl. Lyden vibrerer i jorden under mig og går direkte til mit hjerte og beroliger flammerne. Jeg er chokeret i starten, men så mærker jeg den vrede energi rulle af min krop. Jeg synker sammen i sandet, de små korn skærer i den tørre hud på mine knæ, men det generer mig ikke, den smerte er intet i forhold til den i mit bryst.
Jeg ryster, græder, forsøger at holde fast i den vrede, der holdt mig i gang, men den glider væk. Ulven cirkler mig et par gange og tager så plads ved siden af mig, piver lidt, før den overrasker mig ved at lægge sit kolossale hoved i mit skød.
***Når Gudinden ønsker at gøre sin søn glad, har hun ingen idé om, at hendes handlinger vil resultere i to nye arter og forsegle en piges skæbne.
Rozdział 1
Jeg kan mærke varmen fra bålet, mens min mor lægger mere brænde på for at holde den fugtige luft ude af vores hule, bølger af varme kærtegner mine kinder.
Hun har en glød i ansigtet, som jeg aldrig har set før, og jeg kan høre hende trække vejret, som om hun ikke har kunnet trække vejret i lang tid.
Udenfor regner det for første gang siden jeg var barn, og alle sjæle i hulen er afslappede og stille, takker den store himmel for dens gavmildhed.
Det har været hårdt; solen har været rasende, og landet har lidt meget.
Græsset døde først, det grønne bløde tæppe blev erstattet af det brune ru tæppe, der gjorde dine fødder ømme bare ved at gå på det.
Efter græsset var det buskene og træerne, der løb tør for deres forsyning og lukkede ned, ventende... Dyrene forlod vores land enten på jagt efter mad eller blev taget af himlen.
Søen på toppen af vores bjerg har stadig noget vand, men fisken er for længst væk.
Vi lever af de afgrøder, vi formår at dyrke, men det er ikke meget, og vores folk er svage, og mange af os er syge.
Jeg kigger ned på min krop; jeg er intet andet end solskoldet hud og knogler. Mit bryst rasler ved hver vejrtrækning, fordi det har været fyldt med den tørre jord fra landet så længe. Mit lange hår er et spejlbillede af det døde græs - tørt, mat og sprødt at røre ved.
Min mor kommer og tager min hånd, trækker mig til indgangen af vores hule og ud i regnen. Vandet rammer mig, og jeg gisper efter luft, men det er den bedste følelse, jeg nogensinde har følt. De hårde dråber får mine små spændte muskler til at slappe af og køler min varme krop. Jeg føler dem prikke over min hud som en bisværm, og jeg græder. Jeg græder af glæde for vores land, for vores folk og for dyrene, der vender tilbage. Mine salte tårer blander sig med den søde smag af regn i min mund, og jeg ser ind i min mors øjne, og hendes følelser spejler mine egne. Vi snurrer, danser, græder og ler sammen. Min vejrtrækning bliver svær, og jeg må sætte farten ned. Mor lægger sine hænder på mine skuldre og får mig til at stoppe. Hendes hænder rejser sig op til mit ansigt, skubber de lange våde hårstrå væk fra mit ansigt. Hun kysser min næse, mine kinder og mine læber og læner sin pande mod min. Hendes bøn er stærk, mens hun takker Himlen.
"Jeg takker dig, smukke himmel, for at høre og besvare mig. Jeg takker dig, smukke himmel, for din gave til landet. Jeg takker dig, smukke himmel, for din gave til vores folk, og jeg takker dig, smukke himmel, for mit barns liv. Hun vil leve, hun vil være stærk, og hun vil være din tjener."
Så snart det sidste ord af hendes bøn forlod hendes læber, forlod min nyfundne styrke mig. Mine ben forsvandt under mig, og jeg faldt til jorden. Mit bryst brænder, og hver vejrtrækning føles som flammer, der slikker mine indre. Jeg tager til mine knæ og hænder, prøver at hoste ilden væk, og med hvert forsøg går der lidt mere luft ind. Jeg tager dybere vejrtrækninger og hoster hårdere, og så mærker jeg det; det er som om ilden hjælper med at smelte støvet i mine lunger væk. Jeg åbner min mund, og jeg kaster op. Grå varm slim sprøjter på mine hænder, før regnen skyller det væk, og jeg trækker vejret igen, virkelig trækker vejret, dybe rene vejrtrækninger til bunden af mine lunger. Ingen ild, ingen smerte, ingen iltmangel.
Jeg kigger op på min mor; selvom regnen strømmer ned over hendes ansigt, kan jeg se, hun græder, men det er de tårer, der følger den følelse, du har, når du tror, du har mistet noget vigtigt for dit liv, kun for at finde det igen. Tårer af glæde og lettelse.
Hun hjælper mig på benene og ind i sine arme, og jeg hører hendes lykkelige snøft mod mit hår. Vi snurrer og danser igen, og snart bliver vi sluttet af flere andre fra hulen. Børnene hopper i vandpytterne, og mænd og kvinder krammer og kysser hinanden. De samler vand i krukker for at tage med ind i hulen, hvis regnen skulle forsvinde igen.
Jeg lægger mig tilbage og lukker øjnene, duften og trommen af regnen udenfor hulen luller mig i søvn, og et smil breder sig på mit ansigt. Jeg er næsten der, i landet med grønne græsmarker, dyr og floder uden ende, da mine øjne flyver op til en kold vind, der slikker mit ansigt og efterlader smagen af vådt grus på min tunge. Jeg ser skygger bevæge sig på hulevæggen, for hurtigt til at være menneskelige, og så begynder skrigene.
Stemmer fyldt med panik, mænd, kvinder og børn, der forsøger at flygte fra skyggerne, der jager dem. Våde lyde fra flænsende kød og gurglende lyde fra blodfyldte halse. Min mor løber hen til mig og falder på knæ foran mig.
"Lyt til mig, barn! Han kan ikke se dig, men han kan mærke dig. Du skal blive stille og vente; lad ham ikke fange dig. Overlev! Hører du mig? Lov mig, at du vil overleve! Det hele afhænger af dig nu. Find ulven og få din egen. Det er den eneste måde at besejre ham på."
Gyldne øjne dukker op bag min mor. Hun mærker ham, men i stedet for at kæmpe, skrige eller forsøge at flygte, har hun sine øjne låst med mine og vipper langsomt hovedet til siden, så hun blotter sin hals. De gyldne øjne kommer tættere på, og jeg kan se ansigtet, de tilhører. En mand med de smukkeste træk, jeg nogensinde har set: hans brune hår var kort og nåede ikke engang til skuldrene; hans hud var bleg, men ikke syg; han havde en stærk kæbelinje og fyldige røde læber, og hans kindben var høje, men kødet, der dækkede dem, var sundt fra aldrig at kende sult. Hans gyldne øjne var indrammet af tunge mørke vipper under et par tykke bryn.
Jeg vil slå min mor ud af det, få hende til at løbe, men jeg er frosset, min ryg hårdt mod sten væggen bag mig. Jeg er betaget af skønheden foran mig. Har vi igen gjort himlen vred? Sendte himlen denne skønhed for at straffe os?
Alt skete som i slowmotion, det smukke ansigt tæt på min mors hals, fulde læber adskilt, og skarpe, lange tænder, der sank ned i min mors kød. Suger, sluger, suger og sluger, lyden mindede mig om vandet, jeg drak fra bota-posen som barn. Min mors glød falmer, en enkelt tåre triller ned ad hendes kind, og jeg lukker øjnene.
Næste gang mine øjne åbnede, var bålet i hulen længe væk, og solen strømmede gennem huleåbningen, stolt af at have jaget regnen væk. Jeg lukkede øjnene igen og håbede, at min mor snart ville vågne og tænde bålet; jeg var aldrig god til det. Jeg prøvede at lytte efter lyde i hulen, men blev mødt med død stilhed. Ingen kvinder, der beroligede deres grædende babyer, ingen mænd, der rumsterede rundt, før de gik ud til arbejde. De eneste lyde var mine egne. Så ramte lugten mig. Lugten af blod, tarme og døde kroppe. Minderne slog mig som lyn. Jeg kunne næsten ikke trække vejret; jeg måtte ud. Forsøgende på at finde styrken, begynder jeg på hænder og knæ i retning mod åbningen.
-
Forfatterens note: Tak fordi du læste!
-
Dette er min første bog, og engelsk er ikke mit modersmål, så efterlad venligst en venlig kommentar for at påpege fejl.
-
Sørg for at like kapitlet, hvis du nød det!
Ostatnie Rozdziały
#141 Kapitel 140 - Genfødsel
Ostatnia Aktualizacja: 10/10/2025#140 Kapitel 139 - Gamle venner, ny familie.
Ostatnia Aktualizacja: 10/10/2025#139 Kapitel 138 - Nye rutiner
Ostatnia Aktualizacja: 10/10/2025#138 Kapitel 137 - Gør det
Ostatnia Aktualizacja: 10/10/2025#137 Kapitel 136 - Jeg elsker dem alle
Ostatnia Aktualizacja: 10/10/2025#136 Kapitel 135 - Dræb dem alle
Ostatnia Aktualizacja: 10/10/2025#135 Kapitel 134 - Indsamling af tropperne
Ostatnia Aktualizacja: 10/10/2025#134 Kapitel 133 - En stemme fra lyset
Ostatnia Aktualizacja: 10/10/2025#133 Kapitel 132 - Anmodningen
Ostatnia Aktualizacja: 10/10/2025#132 Kapitel 131 - At give efter
Ostatnia Aktualizacja: 10/10/2025
Może Ci się spodobać 😍
Uderzyłam mojego narzeczonego—poślubiłam jego miliardowego wroga
Technicznie rzecz biorąc, Rhys Granger był teraz moim narzeczonym – miliarder, zabójczo przystojny, chodzący mokry sen Wall Street. Moi rodzice wepchnęli mnie w to zaręczyny po tym, jak Catherine zniknęła, i szczerze mówiąc? Nie miałam nic przeciwko. Podkochiwałam się w Rhysie od lat. To była moja szansa, prawda? Moja kolej, by być wybraną?
Błędnie.
Pewnej nocy uderzył mnie. Przez kubek. Głupi, wyszczerbiony, brzydki kubek, który moja siostra dała mu lata temu. Wtedy mnie olśniło – on mnie nie kochał. Nawet mnie nie widział. Byłam tylko ciepłym ciałem zastępującym kobietę, którą naprawdę chciał. I najwyraźniej nie byłam warta nawet tyle, co podrasowana filiżanka do kawy.
Więc uderzyłam go z powrotem, rzuciłam go i przygotowałam się na katastrofę – moich rodziców tracących rozum, Rhysa rzucającego miliarderską furię, jego przerażającą rodzinę knującą moją przedwczesną śmierć.
Oczywiście, potrzebowałam alkoholu. Dużo alkoholu.
I wtedy pojawił się on.
Wysoki, niebezpieczny, niesprawiedliwie przystojny. Taki mężczyzna, który sprawia, że chcesz grzeszyć tylko przez jego istnienie. Spotkałam go tylko raz wcześniej, a tej nocy akurat był w tym samym barze co ja, pijana i pełna litości dla siebie. Więc zrobiłam jedyną logiczną rzecz: zaciągnęłam go do pokoju hotelowego i zerwałam z niego ubrania.
To było lekkomyślne. To było głupie. To było zupełnie nierozsądne.
Ale było też: Najlepszy. Seks. W. Moim. Życiu.
I, jak się okazało, najlepsza decyzja, jaką kiedykolwiek podjęłam.
Bo mój jednonocny romans nie był po prostu jakimś przypadkowym facetem. Był bogatszy od Rhysa, potężniejszy od całej mojej rodziny i zdecydowanie bardziej niebezpieczny, niż powinnam się bawić.
I teraz, nie zamierza mnie puścić.
Po Romansie: W Ramionach Miliardera
W moje urodziny zabrał ją na wakacje. Na naszą rocznicę przyprowadził ją do naszego domu i kochał się z nią w naszym łóżku...
Zrozpaczona, podstępem zmusiłam go do podpisania papierów rozwodowych.
George pozostał obojętny, przekonany, że nigdy go nie opuszczę.
Jego oszustwa trwały aż do dnia, kiedy rozwód został sfinalizowany. Rzuciłam mu papiery w twarz: "George Capulet, od tej chwili wynoś się z mojego życia!"
Dopiero wtedy panika zalała jego oczy, gdy błagał mnie, żebym została.
Kiedy jego telefony zalały mój telefon później tej nocy, to nie ja odebrałam, ale mój nowy chłopak Julian.
"Nie wiesz," zaśmiał się Julian do słuchawki, "że porządny były chłopak powinien być cichy jak grób?"
George zgrzytał zębami: "Daj mi ją do telefonu!"
"Obawiam się, że to niemożliwe."
Julian delikatnie pocałował moje śpiące ciało wtulone w niego. "Jest wykończona. Właśnie zasnęła."
Accardi
Jej kolana się ugięły i gdyby nie jego uchwyt na jej biodrze, upadłaby. Wsunął swoje kolano między jej uda jako dodatkowe wsparcie, na wypadek gdyby potrzebował rąk gdzie indziej.
"Czego chcesz?" zapytała.
Jego usta musnęły jej szyję, a ona jęknęła, gdy przyjemność, którą przyniosły jego usta, rozlała się między jej nogami.
"Twojego imienia," wyszeptał. "Twojego prawdziwego imienia."
"Dlaczego to takie ważne?" zapytała, po raz pierwszy ujawniając, że jego przypuszczenie było trafne.
Zaśmiał się cicho przy jej obojczyku. "Żebym wiedział, jakie imię wykrzyczeć, gdy znów w ciebie wejdę."
Genevieve przegrywa zakład, na którego spłatę nie może sobie pozwolić. W ramach kompromisu zgadza się przekonać dowolnego mężczyznę, którego wybierze jej przeciwnik, aby poszedł z nią do domu tej nocy. Nie zdaje sobie sprawy, że mężczyzna, którego wskaże przyjaciółka jej siostry, siedzący samotnie przy barze, nie zadowoli się tylko jedną nocą z nią. Nie, Matteo Accardi, Don jednej z największych gangów w Nowym Jorku, nie robi jednonocnych przygód. Nie z nią.
Moja Oznaczona Luna
„Tak.”
Wypuszcza powietrze, podnosi rękę i ponownie uderza mnie w nagi tyłek... mocniej niż wcześniej. Dyszę pod wpływem uderzenia. Boli, ale jest to takie gorące i seksowne.
„Zrobisz to ponownie?”
„Nie.”
„Nie, co?”
„Nie, Panie.”
„Dobra dziewczynka,” przybliża swoje usta, by pocałować moje pośladki, jednocześnie delikatnie je głaszcząc.
„Teraz cię przelecę,” sadza mnie na swoich kolanach w pozycji okrakiem. Nasze spojrzenia się krzyżują. Jego długie palce znajdują drogę do mojego wejścia i wślizgują się do środka.
„Jesteś mokra dla mnie, maleńka,” mówi z zadowoleniem. Rusza palcami w tę i z powrotem, sprawiając, że jęczę z rozkoszy.
„Hmm,” Ale nagle, jego palce znikają. Krzyczę, gdy moje ciało tęskni za jego dotykiem. Zmienia naszą pozycję w sekundę, tak że jestem pod nim. Oddycham płytko, a moje zmysły są rozproszone, oczekując jego twardości we mnie. Uczucie jest niesamowite.
„Proszę,” błagam. Chcę go. Potrzebuję tego tak bardzo.
„Więc jak chcesz dojść, maleńka?” szepcze.
O, bogini!
Życie Apphii jest ciężkie, od złego traktowania przez członków jej stada, po brutalne odrzucenie przez jej partnera. Jest sama. Pobita w surową noc, spotyka swojego drugiego szansowego partnera, potężnego, niebezpiecznego Lykańskiego Alfę, i cóż, czeka ją jazda życia. Jednak wszystko się komplikuje, gdy odkrywa, że nie jest zwykłym wilkiem. Dręczona zagrożeniem dla swojego życia, Apphia nie ma wyboru, musi stawić czoła swoim lękom. Czy Apphia będzie w stanie pokonać zło, które zagraża jej życiu i w końcu będzie szczęśliwa ze swoim partnerem? Śledź, aby dowiedzieć się więcej.
Ostrzeżenie: Treści dla dorosłych
Zabawa z Ogniem
„Wkrótce sobie porozmawiamy, dobrze?” Nie mogłam mówić, tylko wpatrywałam się w niego szeroko otwartymi oczami, podczas gdy moje serce biło jak oszalałe. Mogłam tylko mieć nadzieję, że to nie mnie szukał.
Althaia spotyka niebezpiecznego szefa mafii, Damiana, który zostaje zauroczony jej dużymi, niewinnymi zielonymi oczami i nie może przestać o niej myśleć. Althaia była ukrywana przed tym niebezpiecznym diabłem. Jednak los przyprowadził go do niej. Tym razem nie pozwoli jej już odejść.
Zacznij Od Nowa
© 2020-2021 Val Sims. Wszelkie prawa zastrzeżone. Żadna część tej powieści nie może być reprodukowana, dystrybuowana ani transmitowana w jakiejkolwiek formie ani za pomocą jakichkolwiek środków, w tym fotokopii, nagrywania lub innych metod elektronicznych czy mechanicznych, bez uprzedniej pisemnej zgody autora i wydawców.
Zakazane pragnienie króla Lykanów
Te słowa spłynęły okrutnie z ust mojego przeznaczonego-MOJEGO PARTNERA.
Odebrał mi niewinność, odrzucił mnie, dźgnął, a potem kazał zabić w naszą noc poślubną. Straciłam swoją wilczycę, pozostawiona w okrutnym świecie, by znosić ból sama...
Ale tej nocy moje życie przybrało inny obrót - obrót, który wciągnął mnie do najgorszego piekła możliwego.
Jednego momentu byłam dziedziczką mojego stada, a następnego - niewolnicą bezwzględnego Króla Lykanów, który był na skraju obłędu...
Zimny.
Śmiertelny.
Bez litości.
Jego obecność była samym piekłem.
Jego imię szeptem terroru.
Przyrzekł, że jestem jego, pożądana przez jego bestię; by zaspokoić, nawet jeśli miałoby to mnie złamać
Teraz, uwięziona w jego dominującym świecie, muszę przetrwać mroczne uściski Króla, który miał mnie owiniętą wokół palca.
Jednak w tej mrocznej rzeczywistości kryje się pierwotny los...
Kontraktowa Żona Prezesa
Gdy Kontrakty Zamieniają się w Zakazane Pocałunki
*
Kiedy Amelia Thompson podpisała ten kontrakt małżeński, nie wiedziała, że jej mąż był tajnym agentem FBI.
Ethan Black podszedł do niej, aby zbadać Viktor Group—skorumpowaną korporację, w której pracowała jej zmarła matka. Dla niego Amelia była tylko kolejnym tropem, możliwie córką spiskowca, którego miał zniszczyć.
Ale trzy miesiące małżeństwa zmieniły wszystko. Jej ciepło i zaciekła niezależność rozmontowały każdą obronę wokół jego serca—aż do dnia, kiedy zniknęła.
Trzy lata później wraca z ich dzieckiem, szukając prawdy o śmierci swojej matki. I nie jest już tylko agentem FBI, ale człowiekiem desperacko pragnącym ją odzyskać.
Kontrakt małżeński. Dziedzictwo zmieniające życie. Zdrada łamiąca serce.
Czy tym razem miłość przetrwa największe oszustwo?
Po Jednej Nocy z Alfą
Myślałam, że czekam na miłość. Zamiast tego, zostałam zgwałcona przez bestię.
Mój świat miał rozkwitnąć podczas Festiwalu Pełni Księżyca w Moonshade Bay – szampan buzujący w moich żyłach, zarezerwowany pokój hotelowy dla mnie i Jasona, abyśmy wreszcie przekroczyli tę granicę po dwóch latach. Wślizgnęłam się w koronkową bieliznę, zostawiłam drzwi otwarte i położyłam się na łóżku, serce waliło z nerwowego podniecenia.
Ale mężczyzna, który wszedł do mojego łóżka, nie był Jasonem.
W ciemnym pokoju, zanurzona w duszącym, pikantnym zapachu, który sprawiał, że kręciło mi się w głowie, poczułam ręce – pilne, gorące – palące moją skórę. Jego gruby, pulsujący członek przycisnął się do mojej mokrej cipki, a zanim zdążyłam jęknąć, wbił się mocno, brutalnie rozdzierając moją niewinność. Ból palił, moje ściany zaciskały się, gdy drapałam jego żelazne ramiona, tłumiąc szlochy. Mokre, śliskie dźwięki odbijały się echem z każdym brutalnym ruchem, jego ciało nieustępliwe, aż zadrżał, wylewając się gorąco i głęboko we mnie.
"To było niesamowite, Jason," udało mi się powiedzieć.
"Kto do cholery jest Jason?"
Moja krew zamarzła. Światło przecięło jego twarz – Brad Rayne, Alfa Stada Moonshade, wilkołak, nie mój chłopak. Przerażenie dławiło mnie, gdy zdałam sobie sprawę, co zrobiłam.
Uciekłam, ratując swoje życie!
Ale kilka tygodni później, obudziłam się w ciąży z jego dziedzicem!
Mówią, że moje heterochromatyczne oczy oznaczają mnie jako rzadką prawdziwą partnerkę. Ale nie jestem wilkiem. Jestem tylko Elle, nikim z ludzkiej dzielnicy, teraz uwięzioną w świecie Brada.
Zimne spojrzenie Brada przygniata mnie: „Noszisz moje dziecko. Jesteś moja.”
Nie mam innego wyboru, muszę wybrać tę klatkę. Moje ciało również mnie zdradza, pragnąc bestii, która mnie zrujnowała.
OSTRZEŻENIE: Tylko dla dojrzałych czytelników
Narzeczona Wojennego Boga Alpha
Jednak Aleksander jasno określił swoją decyzję przed całym światem: „Evelyn jest jedyną kobietą, którą kiedykolwiek poślubię.”
Od Przyjaciela Do Narzeczonego
Savannah Hart myślała, że przestała kochać Deana Archera – dopóki jej siostra, Chloe, nie ogłosiła, że wychodzi za niego. Za tego samego mężczyznę, którego Savannah nigdy nie przestała kochać. Mężczyznę, który złamał jej serce… i teraz należy do jej siostry.
Tydzień weselny w New Hope. Jeden dwór pełen gości. I bardzo zgorzkniała druhna.
Aby to przetrwać, Savannah przyprowadza na wesele swojego przystojnego, schludnego najlepszego przyjaciela, Romana Blackwooda. Jedynego mężczyznę, który zawsze ją wspierał. On jest jej coś winien, a udawanie jej narzeczonego? Żaden problem.
Dopóki fałszywe pocałunki nie zaczynają wydawać się prawdziwe.
Teraz Savannah jest rozdarta między kontynuowaniem udawania… a ryzykowaniem wszystkiego dla jedynego mężczyzny, w którym nigdy nie miała się zakochać.












