

Rogue Luna
Oguike Queeneth · Zakończone · 242.4k słów
Wstęp
Elena Michael była wyrzutkiem odkąd jej rodzice zostali zaatakowani i zabici przez Alfę jej stada, ponieważ posiadała gen Alfy, gdy miała dziesięć lat. Była zmuszona przetrwać i wędrowała samotnie po lesie, gdzie jej wrogowie nie mogli jej znaleźć.
Wszystko zmieniło się, gdy została schwytana przez sąsiednie stado, uciekając przed tymi, którzy chcieli jej śmierci, ale los miał dla niej inne plany, ponieważ Alfa stada, które ją schwytało, był jej prawdziwym partnerem.
Chciała tylko być blisko swojego prawdziwego partnera, ale każdy dzień spędzony w stadzie narażał jej życie na niebezpieczeństwo, ponieważ Alfa był już zaręczony z kimś innym.
Czy więź między Eleną a Bernardem rozkwitnie, czy on ożeni się z kobietą wybraną przez jego rodziców?
Czy stado zaakceptuje wyrzutka jako swoją przeznaczoną Lunę?
Rozdział 1
Elena
Słyszałam, jak trzask gałązek staje się coraz głośniejszy, zbliżali się. Nawet w mojej wilczej formie, moja siła słabła. Jestem samotnym wilkiem.
Jeśli nauczyłam się czegokolwiek przez ostatnie dziesięć lat ucieczki, to tego, że samotny wilk to martwy wilk.
Przyspieszyłam, ale mój umysł stawał się coraz bardziej zamglony, gdy słyszałam, jak trzaski są coraz bliżej. Jeśli mnie znajdą, nie będę miała szans przeciwko nim.
Powtarzałam w myślach mantrę, jak zawsze. 'Biegnij, Eleno, biegnij i nigdy nie oglądaj się za siebie.' Byłam tak ostrożna, gdy znalazłam miejsce, by się ukryć i odpocząć.
Przez lata byłam dobra w znajdowaniu schronienia. Przy ulewnych deszczach, które czasami nawiedzały ten obszar, schronienie było dla mnie koniecznością.
Zawsze byłam tak ostrożna i upewniałam się, że jestem poza zasięgiem wzroku. Mój zapach był dobrze ukryty pod silnym, duszącym zapachem wilgotnej leśnej ziemi, ale mimo to, jakoś mnie znaleźli.
Nigdy nie byłam spokojna, bo dla mnie niebezpieczeństwo nigdy nie spało. Zrobiłam wszystko dobrze, ale mimo to zawiodłam.
Poczułam ich zapach, gdy byli jeszcze dość daleko, ale mogłam powiedzieć, że było ich więcej niż jeden.
Dźwięk łap uderzających o ziemię zdawał się być coraz bliżej i bliżej.
Nie miało sensu, dlaczego mnie ścigali, bo upewniłam się, że trzymam się z dala od granic jakiejkolwiek watahy.
Większość innych wilków nigdy nie zwracała uwagi na samotne wilki, zwłaszcza jeśli zajmowały się swoimi sprawami, ale wyglądało na to, że te wilki naprawdę mnie ścigały i zdałam sobie sprawę, że naprawdę mnie tropią.
Strach rozprzestrzenił się w moich żyłach jak pożar i osiadł w mojej piersi. Czy to on? Czy wysłał ich, żeby mnie znaleźli? Jak mogłam do tego dopuścić? Zawsze byłam wystarczająco ostrożna, by balansować na granicy, by unikać niebezpieczeństwa. Moje zmęczenie sprawiło, że stałam się nieostrożna i oto jestem.
Przemykałam przez gaj gęsto rosnących drzew. Mój wilk był mały, ale zwinny, poruszał się przez podszycie z łatwością, ale nagle wiatr zmienił kierunek i mój nos uderzył zupełnie nowy zapach.
Było ich więcej, a ich zapachy nie pasowały do tych, które mnie ścigały na początku, ale dla mnie wszyscy byli tacy sami.
Zapach pochodził z przodu i myślę, że próbowali mnie zablokować. Nie wiedziałam, czy współpracują, ale nie miałam czasu się tym przejmować, musiałam tylko wymyślić plan i musiałam to zrobić szybko. Zmieniłam kierunek i zaczęłam biec na zachód. Pchnęłam nogi, a moje łapy wzniecały ziemię, gdy manewrowałam między drzewami.
Ale gdy przeszłam przez linię drzew, uderzył mnie zapach kolejnych wilków przede mną.
Tym razem nie tylko mogłam ich wyczuć, ale również zobaczyłam. Boże, skręciłam w złą stronę. Wbiłam łapy w ziemię i zawróciłam tam, skąd przyszłam.
Ich zapach otaczał mnie i jeśli nie mogłam ich uniknąć, przynajmniej musiałam spróbować się przez nich przebić, bo to była moja jedyna nadzieja.
Skręciłam ostro w lewo i stanęłam twarzą w twarz z wilkami, których wcześniej próbowałam unikać. Było ich dziesięciu i wszyscy wydawali się być samcami. Biegli w moim kierunku z pełną prędkością. Ich oczy były zwężone, gdy skupili się na swoim celu, którym byłam ja.
Teraz jestem otoczona i uwięziona i nie mam już żadnych opcji.
'Biegnij, Eleno.' Wyszeptałam do siebie, wbijając łapy w ziemię. Jeśli miałam umrzeć, to umrę będąc odważna.
Gdy przywódca wilków zbliżył się do mnie, odwróciłam się i zręcznie uniknęłam jego ataku. Pchnęłam nogi i rzuciłam się przez las, mimo że wiedziałam, że mam rany na piętach. Kiedy myślałam, że udało mi się uciec, przed moimi oczami pojawił się biały błysk.
Światło księżyca odbijało się od kłów mojego napastnika, gdy próbował zacisnąć je na moim futrze. Zręcznie unikałam ich ruchów, ale strach we mnie sprawiał, że czułam się sparaliżowana. Cofnęłam się od moich napastników, tylko po to, by uderzyć w ścianę mięśni i futra.
Przywódca wilków obnażał zęby w moją stronę. Warczał na mnie, zmuszając mnie do cofnięcia się. Myślę, że chciał wiedzieć, dlaczego jestem na jego terenie. Nie musiałam dzielić z nim myśli, żeby wiedzieć, co próbuje powiedzieć. Jego warczenie stawało się coraz bardziej natarczywe, gdy domagał się odpowiedzi na swoje pytanie. Czułam, jak kolejna fala zmęczenia uderza we mnie, a mój adrenalina opada.
Mój wilk słabł z każdą sekundą. Świat wokół mnie zaczynał powoli zanikać. Wilki przede mną stawały się coraz bardziej rozmyte, ich ciała zamazywały się. Czułam, jak moje ciało staje się bezwładne i zanim mogłam temu zapobiec, upadłam na ziemię w wielkiej, futrzanej kupie.
Wszystko stało się zamglone, poczułam, jak ręce obejmują moją wilczą formę i unoszą mnie w powietrze. Walczyłam z powiekami, próbując zobaczyć, co się dzieje wokół, i zobaczyłam rozmyte sylwetki ludzi oraz usłyszałam przytłumione głosy. Walczyłam, by utrzymać oczy otwarte, ale w końcu zmęczenie wygrało i zasnęłam.
W końcu odzyskałam przytomność.
Mój nos uderzył zapach szpitalnego otoczenia. Były to zapachy, które pamiętałam z dzieciństwa, ale nie były to zapachy, do których byłam przyzwyczajona. Zauważyłam, że nadal jestem w wilczej formie, gdy poczułam piekące uczucie w przedniej łapie.
Coś było nie tak, panika przeszła przez moje ciało i próbowałam walczyć z ciężarem moich powiek, ale byłam zbyt słaba. Przemiana w człowieka ułatwiłaby mi komunikację, ale nie mogłam tego zrobić.
Pokój, w którym byłam, był przez chwilę cichy, jedynym dźwiękiem było delikatne piknięcie w tle, a potem usłyszałam głos.
"Gdzie ją znaleźliście?" Głos uderzył w moje uszy i natychmiast się na niego wyczuliłam. Słowa mężczyzny wymagały szacunku i uwagi. Chociaż nie rozpoznałam jego głosu, z tonu wiedziałam, że to ktoś ważny.
"Na północno-zachodniej granicy naszego terytorium." Usłyszałam inny głos, który nie był tak autorytatywny jak pierwszy.
"Właśnie przekroczyła naszą granicę." Głos odpowiedział ponownie.
"Co robiła?" Zapytał autorytatywny głos.
"Biegła, myślimy, że była śledzona." Odpowiedział głos.
Walcząc z powiekami, desperacko próbowałam je otworzyć i udało mi się uchylić je do połowy. Zobaczyłam, że wilk, który mówił, był wysoki, muskularny, z brązowymi włosami.
"Przez kogo?" Zapytał.
Próbowałam obrócić głowę, ale to wymagało energii, której nie miałam. Potrzebowałam lepiej zobaczyć, co się dzieje, ale moje ciało nie reagowało. To było pragnienie, którego nie mogłam opisać.
"Nie wiemy, a ktokolwiek to był, wycofał się, gdy poczuł nasz zapach." Odpowiedział ten sam głos.
"Wygląda na dość chorowitą i nie sądzę, żeby stanowiła zagrożenie dla któregokolwiek z nas, ale mimo to musi być obserwowana przez cały czas. Dajcie mi znać, kiedy się obudzi, chcę z nią porozmawiać." Powiedział autorytatywny głos.
Wiedziałam, że jestem trochę chuda jak na wilka, ale nigdy nie myślałam, że wyglądam chorowicie, ale chyba tak, bo ledwo jadłam i spędzałam cały czas na bieganiu.
"Tak, Alfa." Odpowiedział głos.
Teraz miało sens, że autorytatywny głos należał do Alfy, ale dlaczego Alfa miałby przyjść, żeby mnie zobaczyć? To dziwne, bo Alfy nigdy nie zajmowały się takimi sprawami, chyba że stanowiłam dla nich zagrożenie. Chyba zrobiłam coś, co wymagało jego obecności, świetnie. Nie tylko wywołałam alarm na ich granicy, ale teraz byłam na radarze ich Alfy.
Usłyszałam kroki drugiego mówcy, które stawały się coraz cichsze, gdy odchodził, a Alfa poszedł za nim. Uczucie tęsknoty wypełniło moją pierś i zdezorientowało mnie. Powinnam była się cieszyć, że mężczyzna, który mógł mnie potencjalnie skazać na śmierć, odchodził, ale znalazłam się pragnąc usłyszeć jego głos ponownie.
Znalazłam się tęskniąc za jego głosem z jakiegoś powodu. Nie rozumiałam tego i nawet nie widziałam twarzy tego mężczyzny, a już mdlałam na jego punkcie jak mała nastolatka.
Moje powieki w końcu wygrały swoją walkę i zanim się zorientowałam, ponownie zapadłam w sen. Wtedy uderzył mnie najbardziej nieodparty zapach, jaki kiedykolwiek czułam w całym swoim życiu. Moje oczy otworzyły się lekko, gdy mój nos szukał źródła zapachu.
Mój wzrok się wyostrzył i stanęłam twarzą w twarz z najprzystojniejszym mężczyzną, jakiego kiedykolwiek widziałam. Jego jasne zielone oczy przypominały mi szepczące sosny w lesie, a jego karmelowo-blond włosy były krótko przycięte, co dodawało uroku jego wyrzeźbionej twarzy. Jak mógł być tak przystojny?
Jego zapach był wszędzie wokół mnie, a jego twarz była tylko kilka cali od mojej.
Ostatnie Rozdziały
#196 Rozdział 196: Szczęśliwe zakończenie
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#195 Rozdział 195: Dziecko nadchodzi
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#194 Rozdział 194: Mały Jack
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#193 Rozdział 193: Pokój
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#192 Rozdział 192: Życie jest po prostu szalone
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#191 Rozdział 191: Pokój
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#190 Rozdział 190: Ostatnia bitwa
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#189 Rozdział 189: Odzyskiwanie
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#188 Rozdział 188: Chciałem pokoju
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#187 Rozdział 187: Przepraszam, Doris
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025
Może Ci się spodobać 😍
Rozwiedź się ze mną, zanim śmierć mnie zabierze, CEO
Moja ręka instynktownie powędrowała do brzucha. "Więc... naprawdę go nie ma?"
"Twoje osłabione przez raka ciało nie jest w stanie utrzymać ciąży. Musimy ją zakończyć, i to szybko," powiedział lekarz.
Po operacji ON się pojawił. "Audrey Sinclair! Jak śmiesz podejmować taką decyzję bez konsultacji ze mną?"
Chciałam wylać swój ból, poczuć jego objęcia. Ale kiedy zobaczyłam KOBIETĘ obok niego, zrezygnowałam.
Bez wahania odszedł z tą "delikatną" kobietą. Takiej czułości nigdy nie zaznałam.
Jednak już mi to nie przeszkadza, bo nie mam nic - mojego dziecka, mojej miłości, a nawet... mojego życia.
Audrey Sinclair, biedna kobieta, zakochała się w mężczyźnie, w którym nie powinna. Blake Parker, najpotężniejszy miliarder w Nowym Jorku, ma wszystko, o czym mężczyzna może marzyć - pieniądze, władzę, wpływy - ale jednej rzeczy nie ma: nie kocha jej.
Pięć lat jednostronnej miłości. Trzy lata potajemnego małżeństwa. Diagnoza, która pozostawia jej trzy miesiące życia.
Kiedy hollywoodzka gwiazda wraca z Europy, Audrey Sinclair wie, że nadszedł czas, by zakończyć swoje bezmiłosne małżeństwo. Ale nie rozumie - skoro jej nie kocha, dlaczego odmówił, gdy zaproponowała rozwód? Dlaczego torturuje ją w ostatnich trzech miesiącach jej życia?
Czas ucieka jak piasek przez klepsydrę, a Audrey musi wybrać: umrzeć jako pani Parker, czy przeżyć swoje ostatnie dni w wolności.
Jednonocna przygoda z moim szefem
Poślubiona brzydkiemu mężowi? Nie!
Jednak po ślubie odkryłam, że ten mężczyzna wcale nie był brzydki; wręcz przeciwnie, był przystojny i czarujący, a do tego był miliarderem!
Jego obietnica: Dzieci mafii
Serena jest spokojna, podczas gdy Christian jest nieustraszony i bezpośredni, ale jakoś muszą sprawić, by to zadziałało. Kiedy Christian zmusza Serenę do udawanych zaręczyn, ona stara się jak może wpasować w rodzinę i luksusowe życie, jakie prowadzą kobiety, podczas gdy Christian walczy, aby chronić swoją rodzinę. Wszystko jednak zmienia się, gdy na jaw wychodzi ukryta prawda o Serenie i jej biologicznych rodzicach.
Ich planem było udawanie do momentu narodzin dziecka, a zasada była taka, żeby się nie zakochać, ale plany nie zawsze idą zgodnie z oczekiwaniami.
Czy Christian będzie w stanie ochronić matkę swojego nienarodzonego dziecka?
I czy w końcu poczują coś do siebie?
Plan Geniusznych Dzieci: Przejęcie Imperium Miliardera Taty
Kiedy przyjmuje lukratywną ofertę leczenia Adama Havena, bezwzględnego prezesa Haven Enterprise, Irene znajduje się w sąsiedztwie najpotężniejszego człowieka w Silver City. Przywiązany do wózka inwalidzkiego po wypadku, Adam jest przyzwyczajony do kontrolowania wszystkiego i wszystkich wokół siebie. Jednak jego nowa lekarka okazuje się irytująco odporna na jego autorytet, nawet gdy jej jaśminowe perfumy wywołują wspomnienia, których nie może do końca uchwycić.
Gdy napięcie między lodowatym prezesem a upartą lekarką narasta, trójka genialnych dzieci pracuje za kulisami nad "Operacją Szczęście Mamy". W końcu, czy mogłyby prosić o lepszego ojca niż człowiek, który przeszedł ich test DNA?
Zacznij Od Nowa
© 2020-2021 Val Sims. Wszelkie prawa zastrzeżone. Żadna część tej powieści nie może być reprodukowana, dystrybuowana ani transmitowana w jakiejkolwiek formie ani za pomocą jakichkolwiek środków, w tym fotokopii, nagrywania lub innych metod elektronicznych czy mechanicznych, bez uprzedniej pisemnej zgody autora i wydawców.
Szczenię Księcia Lykanów
„Wkrótce będziesz mnie błagać. A kiedy to zrobisz – wykorzystam cię, jak mi się podoba, a potem cię odrzucę.”
—
Kiedy Violet Hastings rozpoczyna pierwszy rok w Akademii Zmiennokształtnych Starlight, pragnie tylko dwóch rzeczy – uczcić dziedzictwo swojej matki, stając się wykwalifikowaną uzdrowicielką dla swojej watahy, oraz przetrwać akademię, nie będąc nazywaną dziwakiem z powodu swojego dziwnego schorzenia oczu.
Sytuacja dramatycznie się zmienia, gdy odkrywa, że Kylan, arogancki dziedzic tronu Lykanów, który od momentu ich spotkania uprzykrzał jej życie, jest jej przeznaczonym partnerem.
Kylan, znany ze swojego zimnego charakteru i okrutnych sposobów, jest daleki od zadowolenia. Odmawia zaakceptowania Violet jako swojej partnerki, ale nie chce jej również odrzucić. Zamiast tego widzi w niej swojego szczeniaka i jest zdeterminowany, by uczynić jej życie jeszcze bardziej nieznośnym.
Jakby zmagania z torturami Kylana nie były wystarczające, Violet zaczyna odkrywać tajemnice dotyczące swojej przeszłości, które zmieniają wszystko, co myślała, że wie. Skąd naprawdę pochodzi? Jaka jest tajemnica jej oczu? I czy całe jej życie było kłamstwem?
Pan Ryan
Podszedł bliżej z mrocznym i głodnym wyrazem twarzy,
tak blisko,
jego ręce sięgnęły mojej twarzy, a on przycisnął swoje ciało do mojego.
Jego usta pochłonęły moje z zapałem, trochę niegrzecznie.
Jego język odebrał mi dech.
„Jeśli nie pójdziesz ze mną, przelecę cię tutaj.” Szepnął.
Katherine zachowała dziewictwo przez lata, nawet po ukończeniu 18 lat. Ale pewnego dnia spotkała w klubie niezwykle seksualnego mężczyznę, Nathana Ryana. Miał najbardziej uwodzicielskie niebieskie oczy, jakie kiedykolwiek widziała, wyraźnie zarysowaną szczękę, prawie złociste blond włosy, pełne usta, idealnie wykrojone, i najwspanialszy uśmiech, z idealnymi zębami i tymi cholernymi dołeczkami. Niesamowicie seksowny.
Ona i on mieli piękną i gorącą jednonocną przygodę...
Katherine myślała, że już nigdy nie spotka tego mężczyzny.
Ale los miał inny plan.
Katherine ma właśnie objąć stanowisko asystentki miliardera, który jest właścicielem jednej z największych firm w kraju i jest znany jako zdobywca, autorytatywny i całkowicie nieodparty mężczyzna. To Nathan Ryan!
Czy Kate będzie w stanie oprzeć się urokowi tego atrakcyjnego, potężnego i uwodzicielskiego mężczyzny?
Czytaj, aby poznać relację rozdartej między gniewem a niekontrolowaną żądzą przyjemności.
Ostrzeżenie: R18+, tylko dla dojrzałych czytelników.
Ukoronowana przez Los
„Ona byłaby tylko Rozmnażaczką, ty byłabyś Luną. Kiedy zajdzie w ciążę, nie dotknąłbym jej więcej.” Szczęka mojego partnera, Leona, zacisnęła się.
Zaśmiałam się, gorzkim, złamanym dźwiękiem.
„Jesteś niewiarygodny. Wolałabym przyjąć twoje odrzucenie, niż żyć w ten sposób.”
——
Jako dziewczyna bez wilka, opuściłam mojego partnera i moją watahę.
Wśród ludzi przetrwałam, stając się mistrzynią tymczasowości: przenosząc się z pracy do pracy... aż stałam się najlepszą barmanką w małym miasteczku.
Tam znalazł mnie Alfa Adrian.
Nikt nie mógł oprzeć się czarującemu Adrianowi, więc dołączyłam do jego tajemniczej watahy, ukrytej głęboko na pustyni.
Rozpoczął się Turniej Króla Alfów, odbywający się co cztery lata. Ponad pięćdziesiąt watah z całej Ameryki Północnej rywalizowało.
Świat wilkołaków stał na krawędzi rewolucji. Wtedy znowu zobaczyłam Leona...
Rozdarta między dwoma Alfami, nie miałam pojęcia, że to, co nas czeka, to nie tylko zawody, ale seria brutalnych, bezlitosnych prób.
Błogość anioła
„Zamknij się, do cholery!” ryknął na nią. Zamilkła, a on zobaczył, jak jej oczy zaczynają się napełniać łzami, a jej wargi drżą. O cholera, pomyślał. Jak większość mężczyzn, płacząca kobieta przerażała go na śmierć. Wolałby stoczyć strzelaninę z setką swoich najgorszych wrogów, niż musieć radzić sobie z jedną płaczącą kobietą.
„Jak masz na imię?” zapytał.
„Ava,” odpowiedziała cienkim głosem.
„Ava Cobler?” chciał wiedzieć. Jej imię nigdy wcześniej nie brzmiało tak pięknie, co ją zaskoczyło. Prawie zapomniała skinąć głową. „Nazywam się Zane Velky,” przedstawił się, wyciągając rękę. Oczy Avy zrobiły się większe, gdy usłyszała to imię. O nie, tylko nie to, pomyślała.
„Słyszałaś o mnie,” uśmiechnął się, brzmiał zadowolony. Ava skinęła głową. Każdy, kto mieszkał w mieście, znał nazwisko Velky, była to największa grupa mafijna w stanie, z siedzibą w mieście. A Zane Velky był głową rodziny, donem, wielkim szefem, współczesnym Al Capone. Ava czuła, jak jej spanikowany umysł wymyka się spod kontroli.
„Spokojnie, aniołku,” powiedział Zane, kładąc rękę na jej ramieniu. Jego kciuk zjechał w dół przed jej gardło. Gdyby ścisnął, miałaby trudności z oddychaniem, zdała sobie sprawę Ava, ale jakoś jego ręka uspokoiła jej umysł. „Dobra dziewczynka. Ty i ja musimy porozmawiać,” powiedział jej. Umysł Avy sprzeciwił się, gdy nazwał ją dziewczynką. Irytowało ją to, mimo że była przerażona. „Kto cię uderzył?” zapytał. Zane przesunął rękę, aby przechylić jej głowę na bok, żeby mógł spojrzeć na jej policzek, a potem na wargę.
******************Ava zostaje porwana i zmuszona do uświadomienia sobie, że jej wujek sprzedał ją rodzinie Velky, aby spłacić swoje długi hazardowe. Zane jest głową kartelu rodziny Velky. Jest twardy, brutalny, niebezpieczny i śmiertelny. W jego życiu nie ma miejsca na miłość ani związki, ale ma potrzeby jak każdy gorący mężczyzna.
Zastępcza Narzeczona Mafii
Boże, chciała więcej.
Valentina De Luca nigdy nie miała być panną młodą Caruso. To była rola jej siostry — dopóki Alecia nie uciekła ze swoim narzeczonym, pozostawiając rodzinę tonącą w długach i umowie, której nie dało się cofnąć. Teraz Valentina została wystawiona jako zastaw, zmuszona do małżeństwa z najniebezpieczniejszym mężczyzną w Neapolu.
Luca Caruso nie miał żadnego użytku dla kobiety, która nie była częścią pierwotnej umowy. Dla niego Valentina jest tylko zastępstwem, sposobem na odzyskanie tego, co mu obiecano. Ale ona nie jest tak krucha, jak się wydaje. Im bardziej ich życia się splatają, tym trudniej jest ją ignorować.
Wszystko zaczyna iść dobrze dla niej, aż do momentu, gdy jej siostra wraca. A wraz z nią, rodzaj kłopotów, które mogą zrujnować ich wszystkich.
Odzyskując Jej Serce
Tak jak zamężna Selena Fair nigdy by nie pomyślała, że skończy w łóżku z mężczyzną, którego spotkała tylko raz...
I że ten mężczyzna okaże się jej mężem, którego nigdy wcześniej nie poznała!