

Służąca dla Mafii
Jaylee · W trakcie · 189.6k słów
Wstęp
"Nie, powiedziałeś, że nie mogę pieprzyć się z żadnym z szefów, a nie że nie mogę z nimi rozmawiać."
Alex zaśmiał się bez humoru, jego usta wykrzywiły się w szyderczym uśmiechu. "On nie jest jedyny. Czy myślałaś, że nie wiem o innych?"
"Serio?"
Alex ruszył w moją stronę, jego potężna klatka piersiowa przycisnęła mnie do ściany, a jego ramiona uniosły się po obu stronach mojej głowy, zamykając mnie w pułapce i wywołując falę gorąca między moimi nogami. Pochylił się do przodu, "To ostatni raz, kiedy mnie nie szanujesz."
"Przepraszam-"
"Nie!" warknął. "Nie jesteś przepraszająca. Jeszcze nie. Złamałaś zasady i teraz je zmienię."
"Co? Jak?" jęknęłam.
Uśmiechnął się złośliwie, gładząc moje włosy za głową. "Myślisz, że jesteś wyjątkowa?" Prychnął, "Myślisz, że ci mężczyźni są twoimi przyjaciółmi?" Ręce Alexa nagle zacisnęły się w pięści, brutalnie odciągając moją głowę do tyłu. "Pokażę ci, kim naprawdę są."
Przełknęłam szloch, gdy mój wzrok się zamazał i zaczęłam się przeciw niemu szarpać.
"Nauczę cię lekcji, której nigdy nie zapomnisz."
Romany Dubois właśnie została porzucona, a jej życie wywróciło się do góry nogami przez skandal. Kiedy notoryczny przestępca składa jej ofertę, której nie może odrzucić, podpisuje kontrakt wiążący ją z nim na rok. Po jednym małym błędzie jest zmuszona zadowolić czterech najbardziej niebezpiecznie zaborczych mężczyzn, jakich kiedykolwiek spotkała. Jedna noc kary przeradza się w seksualną grę władzy, w której staje się ostateczną obsesją. Czy nauczy się ich rządzić? Czy oni nadal będą rządzić nią?
Rozdział 1
ROMANY
Czerwone i różowe światła klubu pulsowały żywo z każdej powierzchni nocnego klubu. Migotały i tańczyły w rytm mocnego rockowego remiksu, który dudnił przez gigantyczne głośniki. Siedziałam na samym końcu. W samotności zapomnianego stolika, obserwując morze spoconych imprezowiczów, którzy wirowali po parkiecie.
Moje myśli były w rozsypce. Tak było od tego popołudnia, kiedy całe moje popieprzone życie zboczyło z piekła prosto w nicość. Teraz siedziałam tam, czekając na moją kuzynkę Ruby. Mając nadzieję, że jakoś uda jej się rzucić trochę światła na czarną otchłań mojego istnienia.
Biorąc głęboki oddech, sięgnęłam po mojego Long Island Iced Tea i uniosłam słomkę do ust, szybkie oddechy parowały schłodzoną szklankę, gdy wciągałam do ust łyk ledwo smakującego alkoholu. „Cholera,” zakrztusiłam się. Barman w tym miejscu najwyraźniej zna wartość pijanego dolara. W ogóle nie oszczędzał na alkoholu.
Podnosząc wzrok w stronę parkietu, przeszukiwałam tłum półnagich klientów w poszukiwaniu mojej kuzynki. Mówiła, że będzie o ósmej. Jest dziewiąta. Gdzie do cholery ona jest?
Wyciągając telefon, napisałam do niej ponownie.
Ja-
Ruby??? Gdzie do diabła jesteś? Mówiłaś, że mnie wspierasz, ale nigdzie cię nie ma. Jeśli nie będziesz tu za pięć minut, wychodzę.
Wpatrywałam się w telefon, już zbierając torebkę w smutnej rezygnacji, że znowu ktoś w moim życiu mnie zawiódł, kiedy telefon zabrzęczał z odpowiedzią.
Ruby-
Spokojnie Ro. Jestem na górze w VIP, rozmawiam z szefem o tobie. Daj mi chwilę.
Ja-
Rozmawiasz z szefem o mnie????? Dlaczego?!?!?! Już ci mówiłam, że NIE CHCĘ TU PRACOWAĆ!
Ruby-
Słuchaj, suko, działam swoją magią. Po prostu trzymaj majtki na sobie - albo je zdejmij - nie obchodzi mnie to, ale po prostu wyluzuj jeszcze przez kilka minut.
„Cholera jej!” syknęłam, kładąc telefon na stole przede mną, wyrzucając słomkę i połykając resztę mojego drinka.
Krzyżując ramiona na piersi, wpatrywałam się w dal. Moje myśli krążyły wokół wydarzeń tego popołudnia i drania, który zniszczył moje życie. Matthew Jenson, mój były chłopak, były współlokator, były profesor angielskiego. Ten pieprzony skurwiel, który powinien tu być zamiast mnie. To on powinien siedzieć tutaj, próbując utopić się w tanich drinkach za dziesięć dolarów. Nie ja! To on nalegał, że mnie kocha i powinniśmy mieć romans, mimo że kodeks postępowania wyraźnie tego zabrania. To jego mieszkanie, do którego kazał mi się wprowadzić, na miłość boską!
Niestety, to on obiecał wziąć na siebie winę, jeśli cokolwiek o nas wyjdzie na jaw, ale co zrobił? Twierdził, że go uwiodłam, a potem szantażowałam, żeby kontynuować związek. Wyrzucił mnie ze studiów, a najgorsze jest to, że zgodziłam się na to, bo mnie o to poprosił. Tylko po to, żeby mnie wyrzucić z naszego mieszkania. Przepraszam, jego mieszkania. Ten pieprzony skurwiel.
Ale co gorsza, pozwolił mi wierzyć, że mnie wspiera, wystarczająco długo, żeby mnie jeszcze raz przelecieć na naszym łóżku, zanim wyłożył mi brzydką, samolubną prawdę. Gdybym nie była tak zawstydzona, że jestem kompletną idiotką, walczyłabym z tym. Może opowiedziałabym swoją wersję. Ale nie, Matthew przysiągł, że się mną zaopiekuje, jeśli tylko pójdę za jego historią. Powiedział, że nie może mnie wspierać bez swojej pracy i że chce się ze mną ożenić. Głupia suka, którą jestem, uwierzyłam mu. Poszłam za tym. Podpisałam swoje pieprzone życie w biurze dziekana tego popołudnia. Tylko po to, żeby znowu wsadził we mnie swojego małego fiuta, a potem wyrzucił mnie na bruk jak dwunastodolarową dziwkę. Ten skurwiel nawet spakował moje rzeczy i schował je w naszej szafie, dopóki nie skończył.
Byłabym teraz wściekła, gdybym nie czuła się tak cholernie głupia. Zrujnował moje życie bez chwili zastanowienia. Mam nadzieję, że następna dziewczyna, na którą zapoluje, będzie miała więcej rozumu niż ja. Chciałabym wiedzieć, kim będzie, żeby ją ostrzec. Żeby jej powiedzieć, że brakuje mu trzech cali do dorosłego mężczyzny i że jego język jest lepszym wyborem. Jest dłuższy niż jego fiut, w każdym razie.
Teraz moja twarz jest na pierwszej stronie gazety uniwersyteckiej, a ja jestem na ulicy jak cholerny żebrak. Co prowadzi mnie do mojej kuzynki, która obiecała mi pomóc.
Ale nadal tu siedzę i czekam.
Mój telefon zabrzęczał.
Ruby-
Idź tylnymi schodami do VIP. Powiedz wielkiemu niedźwiedziowi na balkonie, że jesteś ze mną, a on zaprowadzi cię do tylnego biura. Ale pośpiesz się, bo DeMarco już chce wychodzić.
Ja-
DeMarco? Serio???
Ruby-
Po prostu chodź! Pośpiesz się!
Alexander DeMarco był właścicielem klubu i szefem mojej kuzynki. Znany w całym mieście ze swoich podejrzanych interesów. Krążą nawet plotki, że ma powiązania z mafią, a chociaż moja kuzynka nigdy tego nie potwierdziła, znam ją na tyle dobrze, że wiem, że to musi być prawda. Pracuje dla niego od dziesięciu lat, od piętnastego roku życia aż do teraz. Ale gdybyś zapytał mnie, jak zarabia pieniądze, nie mogłabym ci powiedzieć. Nie mam absolutnie żadnego pojęcia, jaka wielka umiejętność utrzymała ją zatrudnioną przez DeMarco przez cały ten czas. W sensie, nie jest zabójczynią.
Przynajmniej tak mi się wydaje.
Ruby jest o dwa lata starsza ode mnie, ale czuję się, jakbym była za nią o całe wieki. Wciąż pamiętam dzień, kiedy powiedziała mojemu wujkowi, żeby się odwalił, i uciekła z miasta, żeby żyć własnym życiem. Wyskoczyła tego dnia, znalazła sposób na zarabianie pieniędzy i wychowała się sama. Ruby jest przetrwałą i bystrą jak bicz. Jest niezależna i budzi respekt. Czasami zastanawiam się, jak możemy być spokrewnione, bo tam, gdzie ona stała mocno przeciwko przeciwnościom, ja uginałam się jak młode drzewko. Kiedy sprawy się komplikowały, ona stawała się twardsza. Ja? Chyba jestem po prostu frajerką, urodzoną, by pochłaniać grzechy i ból innych. Bo wydaje się, że wszystko, co robię, to kruszę się i poddaję.
Z ciężkim westchnieniem wstałam i ruszyłam przez platformę w stronę sześciostopniowych schodów, w kierunku świecącego na czerwono znaku z napisem VIPs Only. Moje uszy były zmłotkowane od całej muzyki, a głowa zaczynała boleć. Migotanie świateł na parkiecie zdawało się palić moje oczy, zniekształcając zmysły i wpływając na równowagę, gdy potykałam się w stronę umięśnionego ochroniarza pilnującego liny.
„Za dużo wypiłaś, mała?” zapytał z ciemnym chichotem. Jego gruba ręka wystrzeliła, by mnie ustabilizować, gdy potknęłam się w stronę ściany po przeciwnej stronie. „Chcesz, żebym zadzwonił po taksówkę?”
Uśmiechnęłam się do niego, z lekkim potrząśnięciem głową. To musi być ten niedźwiedź, o którym mówiła Ruby. Jego szerokie czoło i groźne rysy kontrastowały z przyjaznym uśmiechem, nadając mu wygląd dokładnie taki, jak mówiła - niedźwiedzia.
„Nie,” odpowiedziałam. „Jestem kuzynką Ruby. Powiedziała, że mnie przeprowadzisz.”
Oczy niedźwiedzia rozszerzyły się, jego ciemne czekoladowe usta wykrzywiły się w półuśmiechu. „Aha. Panna Romany,” zamruczał. Jego czarne oczy studiowały mnie, jego brwi zmarszczyły się, gdy przyglądał się mojej wysokości i niechlujnemu wyglądowi. „Nie wyglądasz, jakbyś była spokrewniona z Red.”
Założyłam, że odnosił się do jasnoczerwonych włosów Ruby. Farbuje je na ten kolor od dnia, kiedy opuściła dom.
Spojrzałam na niego gniewnie, krzyżując ramiona na moich obfitych piersiach z irytacją. Nie pierwszy raz to słyszałam. Jestem niska, może pięć stóp dwa cale. Mam za dużo krągłości w za małym opakowaniu, a Ruby jest długa i smukła z elegancko ukształtowanymi kończynami. Jej ciało jest giętkie i jędrne, gdzie moje jest grube i miękkie. Nie jestem gruba ani nic, ale co bym dała, żeby mieć jej brzuch i kilka jej cali. Ma przynajmniej pięć więcej ode mnie.
Niedźwiedź zauważył mój grymas, wybuchając pełnym uśmiechem. „O, tu jest podobieństwo. Macie ten sam zły wzrok i dziwne turkusowe oczy.”
Moje brwi uniosły się. „Uh-huh.”
Uśmiechnął się, kiwając swoją głową jak głaz w rytm muzyki, gdy odczepił aksamitną linę i wskazał mi schody. „Idź dalej, kochanie, nie potrzebujesz mnie, żeby cię przeprowadzić. Skręć w lewo na półpiętrze w stronę jedynych drzwi na końcu korytarza. Upewnij się, że skręcisz w lewo, bo inaczej trafisz do zupełnie innego świata i możesz nie wyjść.”
Dobra, okej. „Cokolwiek. Dzięki, Niedźwiedziu.”
Zaśmiał się. „Nie ma sprawy, Cukiereczku.”
Okej, po pierwsze, nienawidzę przezwiska Cukiereczek i jeśli Ruby myśli, że zostanę tancerką w tym miejscu i wszyscy zaczną nazywać mnie jakimś pieprzonym scenicznym imieniem, to jest szalona.
Przechodząc obok mięśniaka, pokonałam resztę pozostałych schodów tak ostrożnie, jak tylko mogłam. Ignorując dziwną, przejrzystą muzykę wydobywającą się z ciemności po mojej prawej stronie i migające niebieskie światła, które zdawały się migotać i odbijać na polu nagich tancerzy. Skręciłam w lewo, skupiając się na jedynych widocznych podwójnych drzwiach.
Głębokie oddechy, Romany, dasz radę. Potrzebujesz pracy! Jakiejkolwiek pracy! Nawet pracy jako striptizerka. Pewnie mają niezłe napiwki, prawda? Masz świetny biust i tyłek, pomyśl o przepływie gotówki. Pomyśl o pieniądzach!
Cholera. Naprawdę bym tego nienawidziła. Nigdy nie byłam zbytnio ekshibicjonistką.
Po kilku uspokajających oddechach, zapukałam do dużych marmurowych drzwi i czekałam.
I czekałam... I czekałam... i nic.
Ostatnie Rozdziały
#184 Pieprzony olimpijski
Ostatnia Aktualizacja: 7/8/2025#183 Mamy problem
Ostatnia Aktualizacja: 7/8/2025#182 Przyszły zięć
Ostatnia Aktualizacja: 7/6/2025#181 Prawidłowa egzekucja
Ostatnia Aktualizacja: 7/6/2025#180 Nie byłaby dobrą żoną...
Ostatnia Aktualizacja: 7/5/2025#179 Niefortunna twarz
Ostatnia Aktualizacja: 7/5/2025#178 Obserwatorzy w ciemności
Ostatnia Aktualizacja: 6/18/2025#177 Ogień jest zepsuty
Ostatnia Aktualizacja: 6/16/2025#176 Obsługiwane
Ostatnia Aktualizacja: 6/16/2025#175 Prawdziwy i spragniony
Ostatnia Aktualizacja: 6/11/2025
Może Ci się spodobać 😍
Rozwiedź się ze mną, zanim śmierć mnie zabierze, CEO
Moja ręka instynktownie powędrowała do brzucha. "Więc... naprawdę go nie ma?"
"Twoje osłabione przez raka ciało nie jest w stanie utrzymać ciąży. Musimy ją zakończyć, i to szybko," powiedział lekarz.
Po operacji ON się pojawił. "Audrey Sinclair! Jak śmiesz podejmować taką decyzję bez konsultacji ze mną?"
Chciałam wylać swój ból, poczuć jego objęcia. Ale kiedy zobaczyłam KOBIETĘ obok niego, zrezygnowałam.
Bez wahania odszedł z tą "delikatną" kobietą. Takiej czułości nigdy nie zaznałam.
Jednak już mi to nie przeszkadza, bo nie mam nic - mojego dziecka, mojej miłości, a nawet... mojego życia.
Audrey Sinclair, biedna kobieta, zakochała się w mężczyźnie, w którym nie powinna. Blake Parker, najpotężniejszy miliarder w Nowym Jorku, ma wszystko, o czym mężczyzna może marzyć - pieniądze, władzę, wpływy - ale jednej rzeczy nie ma: nie kocha jej.
Pięć lat jednostronnej miłości. Trzy lata potajemnego małżeństwa. Diagnoza, która pozostawia jej trzy miesiące życia.
Kiedy hollywoodzka gwiazda wraca z Europy, Audrey Sinclair wie, że nadszedł czas, by zakończyć swoje bezmiłosne małżeństwo. Ale nie rozumie - skoro jej nie kocha, dlaczego odmówił, gdy zaproponowała rozwód? Dlaczego torturuje ją w ostatnich trzech miesiącach jej życia?
Czas ucieka jak piasek przez klepsydrę, a Audrey musi wybrać: umrzeć jako pani Parker, czy przeżyć swoje ostatnie dni w wolności.
Odkupienie Byłej Żony: Odrodzona Miłość
Ból mojej nieślubnej ciąży jest raną, o której nigdy nie mogę mówić, ponieważ ojciec dziecka zniknął bez śladu. Kiedy byłam na skraju życia, Henry pojawił się, oferując mi dom i obiecując, że będzie traktował moje dziecko bez ojca jak swoje własne.
Zawsze byłam mu wdzięczna za uratowanie mnie tamtego dnia, dlatego znosiłam upokorzenie tego nierównego małżeństwa tak długo.
Ale wszystko zmieniło się, gdy jego dawna miłość, Isabella Scott, wróciła.
Teraz jestem gotowa podpisać papiery rozwodowe, ale Henry żąda dziesięciu milionów dolarów jako cenę za moją wolność - sumę, której nigdy nie uda mi się zebrać.
Spojrzałam mu w oczy i powiedziałam zimno: "Dziesięć milionów dolarów za zakup twojego serca."
Henry, najpotężniejszy spadkobierca na Wall Street, jest byłym pacjentem kardiologicznym. Nigdy nie podejrzewałby, że jego tak zwana haniebna eks-żona zorganizowała bijące serce w jego piersi.
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Nie odzyskasz mnie z powrotem
W dniu, w którym poślubił swoją pierwszą miłość, Aurelia miała wypadek samochodowy, a bliźnięta w jej łonie przestały mieć bicie serca.
Od tego momentu zmieniła wszystkie swoje dane kontaktowe i całkowicie zniknęła z jego życia.
Później Nathaniel porzucił swoją nową żonę i szukał na całym świecie kobiety o imieniu Aurelia.
W dniu, w którym się spotkali, zablokował ją w jej samochodzie i błagał: "Aurelia, proszę, daj mi jeszcze jedną szansę!"
(Gorąco polecam wciągającą książkę, której nie mogłam odłożyć przez trzy dni i noce. Jest niesamowicie angażująca i warto ją przeczytać. Tytuł książki to "Łatwy rozwód, trudne ponowne małżeństwo". Można ją znaleźć, wpisując tytuł w wyszukiwarkę.)
Jednonocna przygoda z moim szefem
Blizny
Amelie zawsze pragnęła prowadzić proste życie, z dala od blasku reflektorów związanych z jej alfą rodowodem. Czuła, że to osiągnęła, gdy znalazła swojego pierwszego partnera. Po latach razem, jej partner okazał się nie być tym, za kogo się podawał. Amelie jest zmuszona przeprowadzić Rytuał Odrzucenia, aby poczuć się wolna. Jej wolność ma swoją cenę, jedną z nich jest brzydka czarna blizna.
"Nic! Nic nie ma! Przywróćcie ją!" krzyczę z całych sił. Wiedziałam, zanim cokolwiek powiedział. Czułam, jak w moim sercu mówiła do widzenia i odchodziła. W tym momencie niewyobrażalny ból promieniował do mojego rdzenia.
Alpha Gideon Alios traci swoją partnerkę w dniu, który powinien być najszczęśliwszym w jego życiu, narodzinach jego bliźniaczek. Gideon nie ma czasu na żałobę, pozostawiony bez partnerki, samotny, i jako nowo upieczony ojciec dwóch niemowląt. Gideon nigdy nie pokazuje swojego smutku, ponieważ byłoby to oznaką słabości, a on jest Alfą Straży Durit, armii i ramienia śledczego Rady; nie ma czasu na słabość.
Amelie Ashwood i Gideon Alios to dwoje złamanych wilkołaków, których los połączył. Czy to ich druga szansa na miłość, czy może pierwsza? Gdy ci dwaj przeznaczeni partnerzy zbliżają się do siebie, wokół nich ożywają złowrogie intrygi. Jak zjednoczą się, aby chronić to, co uważają za najcenniejsze?
Król Podziemia
Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"
Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."
Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.
Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Szczenię Księcia Lykanów
„Wkrótce będziesz mnie błagać. A kiedy to zrobisz – wykorzystam cię, jak mi się podoba, a potem cię odrzucę.”
—
Kiedy Violet Hastings rozpoczyna pierwszy rok w Akademii Zmiennokształtnych Starlight, pragnie tylko dwóch rzeczy – uczcić dziedzictwo swojej matki, stając się wykwalifikowaną uzdrowicielką dla swojej watahy, oraz przetrwać akademię, nie będąc nazywaną dziwakiem z powodu swojego dziwnego schorzenia oczu.
Sytuacja dramatycznie się zmienia, gdy odkrywa, że Kylan, arogancki dziedzic tronu Lykanów, który od momentu ich spotkania uprzykrzał jej życie, jest jej przeznaczonym partnerem.
Kylan, znany ze swojego zimnego charakteru i okrutnych sposobów, jest daleki od zadowolenia. Odmawia zaakceptowania Violet jako swojej partnerki, ale nie chce jej również odrzucić. Zamiast tego widzi w niej swojego szczeniaka i jest zdeterminowany, by uczynić jej życie jeszcze bardziej nieznośnym.
Jakby zmagania z torturami Kylana nie były wystarczające, Violet zaczyna odkrywać tajemnice dotyczące swojej przeszłości, które zmieniają wszystko, co myślała, że wie. Skąd naprawdę pochodzi? Jaka jest tajemnica jej oczu? I czy całe jej życie było kłamstwem?
Moi Zaborczy Alfa Bliźniacy Na Partnera
Tron Wilków
Jego odrzucenie uderzyło mnie natychmiast.
Nie mogłam oddychać, nie mogłam złapać tchu, gdy moja klatka piersiowa unosiła się i opadała, a żołądek skręcał się, nie mogłam się pozbierać, patrząc, jak jego samochód pędzi w dół podjazdu, oddalając się ode mnie.
Nie mogłam nawet pocieszyć mojej wilczycy, natychmiast wycofała się na tyły mojego umysłu, uniemożliwiając mi rozmowę z nią.
Czułam, jak moje usta drżą, a twarz marszczy się, gdy próbowałam się pozbierać, ale bezskutecznie.
Minęły tygodnie od ostatniego spotkania z Toreyem, a moje serce zdawało się łamać coraz bardziej z każdym dniem.
Ale ostatnio odkryłam, że jestem w ciąży.
Ciąże wilkołaków były znacznie krótsze niż u ludzi. Z Toreyem będącym Alfą, czas skracał się do czterech miesięcy, podczas gdy u Bety trwałoby to pięć, Trzeci w Dowództwie sześć, a u zwykłego wilka między siedem a osiem miesięcy.
Zgodnie z sugestią, udałam się do łóżka, z głową pełną pytań i rozmyślań. Jutro miało być intensywne, czekało mnie wiele decyzji do podjęcia.
Dla osób powyżej 18 roku życia.---Dwoje nastolatków, impreza i nieomylny towarzysz.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.