

Przeznaczona Alfa Królowi
Hecate · Zakończone · 160.7k słów
Wstęp
To był Lukas.
Claire wpakowała się w niezłe tarapaty. Jest jego niechcianą ludzką partnerką.
Dlaczego przyszedł ją ratować?
Jej oczy rozszerzyły się, gdy Lukas brutalnie ją pocałował.
Dla Lukasa, nadal gardził tą małą ludzką istotą, ale była jego,
nikt inny nie miał prawa jej dotykać, tylko on,
nikt inny nie miał prawa sprawiać jej cierpienia, tylko on.
Claire została zabrana od swojej rodziny przez tyranicznego wilkołaczego Króla, aby stać się jego przeznaczoną partnerką. On nią gardzi, bo jest człowiekiem, podczas gdy Claire pragnie tylko wolności od mężczyzny, który wykorzystuje jej ciało i łamie jej umysł.
Kiedy zostaje porwana przez atakującą watahę, Alfa Król Lukas wpada w szał i rusza za swoją partnerką.
W końcu była cała jego, nikt nie mógł jej mu odebrać.
„Tutaj jest twoje miejsce, przywiązana do mojego łóżka, bo posiadam cię całą.”
Rozdział 1
Notatka od autorki: Możesz przesłać mi swoje myśli na hecate_anystories
Claire
Claire obudziła się niechętnie, odgarniając swoje kręcone blond włosy z oczu. Słońce wpadało do jej sypialni, a przez otwarte okna wiał świeży wiosenny wiatr.
Była z powrotem w domu rodziców na święta, rzadko miała okazję wracać, ponieważ jej uczelnia była dość daleko. Tym razem jednak święta były dłuższe, więc mogła sobie pozwolić na powrót do domu.
Lockwood to małe miasteczko, ale jej to nie przeszkadzało. Znała wielu swoich przyjaciół, którzy nie mogli się doczekać, aż skończą studia, żeby przeprowadzić się do miasta, ale nie ona.
Chciała osiedlić się tutaj, w Lockwood, wśród zielonych drzew i znajomych twarzy. Lubiła rutynę i przewidywalny sposób życia.
Życie w kraju zdominowanym przez wilkołaki było trudne, a im więcej ludzi się wyprowadzało, tym bardziej stawało się to przestrzenią dla wilkołaków.
Ludzie byli zazwyczaj zostawiani w spokoju, wilkołaki były przyjazne, przynajmniej te w jej rodzinnym mieście, więc wszyscy żyli razem w pokoju.
Jej rodzina mieszkała tu od pokoleń i chociaż wiedziała, że jej rodzice nie mieliby nic przeciwko, gdyby zdecydowała się przeprowadzić do miasta lub za granicę, w rzeczywistości cieszyli się, że wybrała pozostanie blisko nich. Była ich jedynym dzieckiem, więc rozpieszczali ją, obdarzając całą miłością, jaką mieli.
Claire usłyszała pukanie do drzwi swojej sypialni. "Wejdź," zaprosiła z sennym uśmiechem, już zgadując, kto to był.
"Cześć, Słoneczko!" Radosny głos jej matki rozbrzmiał, zanim jeszcze otworzyła drzwi.
Oczy Julii rozjaśniły się, gdy zobaczyła swoją córkę. Od dnia jej narodzin była taką słodką istotą, taką miłą i jasną, więc nazywała ją 'Swoim Słoneczkiem', i ten przydomek się przyjął.
Claire nie miała nic przeciwko temu przydomkowi, była szczęśliwa, dopóki jej mama była szczęśliwa.
"Dobrze spałaś?" zapytała Julia, ostrożnie wchodząc.
To była jej pierwsza noc w domu po ponad roku nieobecności, więc mogła zrozumieć troski swojej mamy.
"Tak," odpowiedziała Claire, siadając. "Jest tak, jak dawniej, nigdy nie spałam lepiej."
"Świetnie, przyszłam po ciebie na śniadanie, umyj się i zejdź na dół," poinformowała ją Julia, odgarniając włosy córki z twarzy, jej znajome zielone oczy patrzyły z jej ładnej twarzy. "Mama Rachel zadzwoniła, żeby powiedzieć, że Rachel też wróciła, powinnaś ją odwiedzić." Dodała, wychodząc.
Nastrój Claire jeszcze bardziej się poprawił z powodu tej informacji. Rachel była naprawdę bliską przyjaciółką, zanim studia ich rozdzieliły. Nie mogła się doczekać, żeby ją znowu zobaczyć, minęło już kilka lat.
Ścieląc łóżko, pogrążyła się w myślach. Wróciła do domu późno wczoraj wieczorem, więc miała tylko okazję zjeść kolację i porozmawiać z rodzicami. Była chętna, żeby zobaczyć miasto, kilka rzeczy się zmieniło, o czym wiedziała, i miło byłoby mieć kogoś, kto by jej towarzyszył.
Claire umyła zęby i wzięła prysznic, zakładając miękki zielony sweter, który podkreślał jej oczy, oraz czarne dżinsy. Była wczesna wiosna, a wiele drzew było wiecznie zielonych, więc nie były nagie, ale nadal było dość chłodno. Nie wspominając już o tym, że w Lockwood zawsze było chłodniej, bez względu na porę roku.
Zeszła na śniadanie na czas, aby pożegnać się z tatą, który wychodził do pracy. Ledwo udało jej się zjeść wszystko, co mama dla niej przygotowała. Podekscytowanie w niej buzowało, sprawiając, że była niecierpliwa.
"Dobrze, możesz już iść." Julia w końcu ustąpiła, widząc, jak niespokojna była jej córka.
"Dzięki, mamo!" Claire wyskoczyła z krzesła, już kierując się w stronę drzwi wejściowych.
Julia pokręciła głową, Claire miała już dwadzieścia jeden lat, ale rzadko zachowywała się na swój wiek, zawsze mając dziecięcy entuzjazm, który sprawiał, że wydawała się bardzo młoda. Julia miała nadzieję, że świat jej tego nie odbierze.
Claire wyciągnęła swój niezawodny rower z garażu. Jej tata był na tyle miły, że utrzymywał go w dobrym stanie. Odpaliła go, a solidny silnik odpowiedział entuzjastycznie, mrucząc gładko, gdy wsiadła, aby rozpocząć swoją podróż.
Lockwood nie było jedynym miasteczkiem w okolicy, były inne miasteczka wokół Silverfall City. Chociaż były znacznie większe niż Lockwood. Green Bay było miasteczkiem za Lockwood, trzeba było przez nie przejechać, aby dostać się do miasta. Było to całkowicie wilkołacze miasteczko, z którego wszyscy ludzie dawno się wyprowadzili.
Claire jechała nostalgicznie znajomymi ścieżkami, widząc nieznajome twarze. Zazwyczaj machała do swoich długoletnich sąsiadów, gdy jeździła po okolicy, a dorośli pytali o jej rodziców. Ale teraz wszyscy odwracali od niej twarze, czuła ich spojrzenia, ale gdy patrzyła w ich stronę, odwracali wzrok.
Claire poczuła dreszcz przebiegający po skórze, nie dziwiła się, że ludzie się wyprowadzali. Jeśli dostawali takie traktowanie tylko za to, że byli inni, lepiej było się spakować i wyjechać. Zbierając swoje myśli, kontynuowała drogę do domu Rachel.
Rachel również była wilkołakiem, ale znała ją i jej rodzinę od dzieciństwa i byli zupełnie inni niż nowi wilkołacy w miasteczku. W rzeczywistości, gdy dorastała, było tu wiele wilkołaków. Było to tak normalne jak dzień i noc, że wilkołaki współistniały z ludźmi.
Oczywiście, było wiele rzeczy, które wilkołaki mogły robić, a ludzie nie, i to było w porządku. Ludzie nie walczyli o inkluzywność, chcieli tylko żyć spokojnie w swoich rodzinnych miasteczkach.
Jej ulga wzrosła, gdy z daleka dostrzegła dach domu Rachel, musiała tylko skręcić za ostatni róg i już tam będzie. Dom był taki sam jak zawsze, szerokie, zapraszające podwórko wokół malowniczego domu. Biały dom z czerwonym dachem niedawno został odmalowany, zapach farby mieszał się z zapachem świeżo skoszonej trawy.
Parkując rower na poboczu, Claire zeszła i ruszyła brukowaną ścieżką do drzwi wejściowych.
Ostatnie Rozdziały
#148 SEQUEL: TRZYDZIEŚCI SIEDEM
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#147 SEQUEL: TRZYDZIEŚCI SZEŚĆ
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#146 SEQUEL: TRZYDZIEŚCI SZEŚĆ
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#145 SEQUEL: TRZYDZIEŚCI CZTERY
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#144 SEQUEL: TRZYDZIEŚCI TRZY
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#143 SEQUEL: TRZYDZIEŚCI DWA
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#142 SEQUEL: TRZYDZIEŚCI JEDEN
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#141 SEQUEL: TRZYDZIEŚCI
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#140 SEQUEL: DWADZIEŚCIA DZIEWIĘĆ
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#139 SEQUEL: DWADZIEŚCIA OSIEM
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025
Może Ci się spodobać 😍
Rozwiedź się ze mną, zanim śmierć mnie zabierze, CEO
Moja ręka instynktownie powędrowała do brzucha. "Więc... naprawdę go nie ma?"
"Twoje osłabione przez raka ciało nie jest w stanie utrzymać ciąży. Musimy ją zakończyć, i to szybko," powiedział lekarz.
Po operacji ON się pojawił. "Audrey Sinclair! Jak śmiesz podejmować taką decyzję bez konsultacji ze mną?"
Chciałam wylać swój ból, poczuć jego objęcia. Ale kiedy zobaczyłam KOBIETĘ obok niego, zrezygnowałam.
Bez wahania odszedł z tą "delikatną" kobietą. Takiej czułości nigdy nie zaznałam.
Jednak już mi to nie przeszkadza, bo nie mam nic - mojego dziecka, mojej miłości, a nawet... mojego życia.
Audrey Sinclair, biedna kobieta, zakochała się w mężczyźnie, w którym nie powinna. Blake Parker, najpotężniejszy miliarder w Nowym Jorku, ma wszystko, o czym mężczyzna może marzyć - pieniądze, władzę, wpływy - ale jednej rzeczy nie ma: nie kocha jej.
Pięć lat jednostronnej miłości. Trzy lata potajemnego małżeństwa. Diagnoza, która pozostawia jej trzy miesiące życia.
Kiedy hollywoodzka gwiazda wraca z Europy, Audrey Sinclair wie, że nadszedł czas, by zakończyć swoje bezmiłosne małżeństwo. Ale nie rozumie - skoro jej nie kocha, dlaczego odmówił, gdy zaproponowała rozwód? Dlaczego torturuje ją w ostatnich trzech miesiącach jej życia?
Czas ucieka jak piasek przez klepsydrę, a Audrey musi wybrać: umrzeć jako pani Parker, czy przeżyć swoje ostatnie dni w wolności.
Odkupienie Byłej Żony: Odrodzona Miłość
Ból mojej nieślubnej ciąży jest raną, o której nigdy nie mogę mówić, ponieważ ojciec dziecka zniknął bez śladu. Kiedy byłam na skraju życia, Henry pojawił się, oferując mi dom i obiecując, że będzie traktował moje dziecko bez ojca jak swoje własne.
Zawsze byłam mu wdzięczna za uratowanie mnie tamtego dnia, dlatego znosiłam upokorzenie tego nierównego małżeństwa tak długo.
Ale wszystko zmieniło się, gdy jego dawna miłość, Isabella Scott, wróciła.
Teraz jestem gotowa podpisać papiery rozwodowe, ale Henry żąda dziesięciu milionów dolarów jako cenę za moją wolność - sumę, której nigdy nie uda mi się zebrać.
Spojrzałam mu w oczy i powiedziałam zimno: "Dziesięć milionów dolarów za zakup twojego serca."
Henry, najpotężniejszy spadkobierca na Wall Street, jest byłym pacjentem kardiologicznym. Nigdy nie podejrzewałby, że jego tak zwana haniebna eks-żona zorganizowała bijące serce w jego piersi.
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Nie odzyskasz mnie z powrotem
W dniu, w którym poślubił swoją pierwszą miłość, Aurelia miała wypadek samochodowy, a bliźnięta w jej łonie przestały mieć bicie serca.
Od tego momentu zmieniła wszystkie swoje dane kontaktowe i całkowicie zniknęła z jego życia.
Później Nathaniel porzucił swoją nową żonę i szukał na całym świecie kobiety o imieniu Aurelia.
W dniu, w którym się spotkali, zablokował ją w jej samochodzie i błagał: "Aurelia, proszę, daj mi jeszcze jedną szansę!"
(Gorąco polecam wciągającą książkę, której nie mogłam odłożyć przez trzy dni i noce. Jest niesamowicie angażująca i warto ją przeczytać. Tytuł książki to "Łatwy rozwód, trudne ponowne małżeństwo". Można ją znaleźć, wpisując tytuł w wyszukiwarkę.)
Jednonocna przygoda z moim szefem
Blizny
Amelie zawsze pragnęła prowadzić proste życie, z dala od blasku reflektorów związanych z jej alfą rodowodem. Czuła, że to osiągnęła, gdy znalazła swojego pierwszego partnera. Po latach razem, jej partner okazał się nie być tym, za kogo się podawał. Amelie jest zmuszona przeprowadzić Rytuał Odrzucenia, aby poczuć się wolna. Jej wolność ma swoją cenę, jedną z nich jest brzydka czarna blizna.
"Nic! Nic nie ma! Przywróćcie ją!" krzyczę z całych sił. Wiedziałam, zanim cokolwiek powiedział. Czułam, jak w moim sercu mówiła do widzenia i odchodziła. W tym momencie niewyobrażalny ból promieniował do mojego rdzenia.
Alpha Gideon Alios traci swoją partnerkę w dniu, który powinien być najszczęśliwszym w jego życiu, narodzinach jego bliźniaczek. Gideon nie ma czasu na żałobę, pozostawiony bez partnerki, samotny, i jako nowo upieczony ojciec dwóch niemowląt. Gideon nigdy nie pokazuje swojego smutku, ponieważ byłoby to oznaką słabości, a on jest Alfą Straży Durit, armii i ramienia śledczego Rady; nie ma czasu na słabość.
Amelie Ashwood i Gideon Alios to dwoje złamanych wilkołaków, których los połączył. Czy to ich druga szansa na miłość, czy może pierwsza? Gdy ci dwaj przeznaczeni partnerzy zbliżają się do siebie, wokół nich ożywają złowrogie intrygi. Jak zjednoczą się, aby chronić to, co uważają za najcenniejsze?
Król Podziemia
Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"
Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."
Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.
Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Szczenię Księcia Lykanów
„Wkrótce będziesz mnie błagać. A kiedy to zrobisz – wykorzystam cię, jak mi się podoba, a potem cię odrzucę.”
—
Kiedy Violet Hastings rozpoczyna pierwszy rok w Akademii Zmiennokształtnych Starlight, pragnie tylko dwóch rzeczy – uczcić dziedzictwo swojej matki, stając się wykwalifikowaną uzdrowicielką dla swojej watahy, oraz przetrwać akademię, nie będąc nazywaną dziwakiem z powodu swojego dziwnego schorzenia oczu.
Sytuacja dramatycznie się zmienia, gdy odkrywa, że Kylan, arogancki dziedzic tronu Lykanów, który od momentu ich spotkania uprzykrzał jej życie, jest jej przeznaczonym partnerem.
Kylan, znany ze swojego zimnego charakteru i okrutnych sposobów, jest daleki od zadowolenia. Odmawia zaakceptowania Violet jako swojej partnerki, ale nie chce jej również odrzucić. Zamiast tego widzi w niej swojego szczeniaka i jest zdeterminowany, by uczynić jej życie jeszcze bardziej nieznośnym.
Jakby zmagania z torturami Kylana nie były wystarczające, Violet zaczyna odkrywać tajemnice dotyczące swojej przeszłości, które zmieniają wszystko, co myślała, że wie. Skąd naprawdę pochodzi? Jaka jest tajemnica jej oczu? I czy całe jej życie było kłamstwem?
Moi Zaborczy Alfa Bliźniacy Na Partnera
Tron Wilków
Jego odrzucenie uderzyło mnie natychmiast.
Nie mogłam oddychać, nie mogłam złapać tchu, gdy moja klatka piersiowa unosiła się i opadała, a żołądek skręcał się, nie mogłam się pozbierać, patrząc, jak jego samochód pędzi w dół podjazdu, oddalając się ode mnie.
Nie mogłam nawet pocieszyć mojej wilczycy, natychmiast wycofała się na tyły mojego umysłu, uniemożliwiając mi rozmowę z nią.
Czułam, jak moje usta drżą, a twarz marszczy się, gdy próbowałam się pozbierać, ale bezskutecznie.
Minęły tygodnie od ostatniego spotkania z Toreyem, a moje serce zdawało się łamać coraz bardziej z każdym dniem.
Ale ostatnio odkryłam, że jestem w ciąży.
Ciąże wilkołaków były znacznie krótsze niż u ludzi. Z Toreyem będącym Alfą, czas skracał się do czterech miesięcy, podczas gdy u Bety trwałoby to pięć, Trzeci w Dowództwie sześć, a u zwykłego wilka między siedem a osiem miesięcy.
Zgodnie z sugestią, udałam się do łóżka, z głową pełną pytań i rozmyślań. Jutro miało być intensywne, czekało mnie wiele decyzji do podjęcia.
Dla osób powyżej 18 roku życia.---Dwoje nastolatków, impreza i nieomylny towarzysz.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.