

Uzależniona od Przyjaciela Mafii Mojego Taty
Oguike Queeneth · Zakończone · 109.2k słów
Wstęp
„Chcesz, żeby przyjaciel twojego taty dotknął twojej małej cipki?” zapytał, szarpiąc mnie za włosy, a ja skinęłam głową.
„Słowa,” rozkazał, a moc bijąca z jego głosu wywołała dreszcze w mojej cipce.
„Proszę, potrzebuję, żebyś wypełnił moją cipkę swoim kutasem.” błagałam z trudem łapiąc oddech.
„Dobra dziewczynka. Teraz rozłóż nogi dla mnie.” Posłuchałam, rozkładając nogi i pokazując mu moją lśniącą mokrą cipkę.
Po spędzeniu jednej niesamowitej nocy z nieznajomym, którego poznała w klubie BDSM, Abigail Laurent nigdy nie przypuszczała, że ich drogi znów się skrzyżują. Kilka miesięcy później spotkała go ponownie na przyjęciu u swojego taty. Przypadkowo odkryła, że przespała się z przyjacielem swojego ojca, który jest mafijnym bossem.
On jest donem mafii. Ona go pragnie, a on pragnie jej. Ale czy ich płomień miłości spali granice zakazanych więzów?
Rozdział 1
Rozdział 1: Smakujesz Tak Dobrze
Abigail
Siedziałam w jednym z nocnych klubów w mieście, popijając drinka, gdy nagle światła przygasły, rzucając czerwony blask na podłogę klubu. W tle cicho grała zmysłowa muzyka, do której dołączył stukot obcasów striptizerki, wchodzącej na scenę.
Była to bardzo piękna kobieta, ubrana w delikatny i przezroczysty materiał, który ledwo zakrywał ciało, o jakim mogłam tylko marzyć. Przyciągnęła uwagę każdego w klubie, w tym moją, a wszystkie pary oczu były skierowane na nią, z wyjątkiem jednej. Ten konkretny klub nocny znajdował się we wschodniej części miasta i był pełen podejrzanych postaci, a nowi goście nie pojawiali się często.
Mężczyzna, który teraz na mnie patrzył, z pewnością nie był stałym bywalcem. Podniosłam głowę, napotykając wzrok nieznajomego, zanim odwróciłam spojrzenie z powrotem na kobietę na scenie. Miał ciało wojownika, rękawy podwinięte do łokci, odsłaniając tatuaże na silnych przedramionach. Opierał się o poręcz, trzymając w obu rękach kieliszek wina. Chociaż jego twarz była częściowo ukryta w ciemnych cieniach, mogłam powiedzieć, że był bardzo przystojnym mężczyzną i wyglądał, jakby czegoś ode mnie chciał.
Po kilku chwilach cieszenia się tańcem i dodatkowym łyku mojego drinka, zapomniałam o nieznajomym, aż muzyka ucichła i poczułam jego obecność, zanim go zobaczyłam. Nie podobało mi się, że nie zauważyłam, jak się zbliża. Był zaledwie kilka kroków ode mnie. Jestem przyzwyczajona do tego, że mężczyźni mnie podchodzą, ale nie tacy, którzy wyglądają jak on.
Z bliska mogłam dokładnie mu się przyjrzeć, był najprzystojniejszym mężczyzną, jakiego kiedykolwiek widziałam, jego oczy były ciemne, a tatuaże jeszcze ciemniejsze. Skomplikowane wzory biegły od jego szyi aż po palce, które obejmowały kieliszek. Pierścień na jego palcu wskazującym stukał o szkło, gdy usiadł obok mnie, rozkładając ramię na oparciu sofy, jakby czuł się tu jak u siebie. Był odważny i to mi się podobało.
Odwróciłam się do niego, zakładając nogę na nogę, a jego oczy opadły na moje uda, przyglądając się tatuażowi na mojej skórze, z uśmiechem na ustach. Mogłam powiedzieć, że podobało mu się to, co widział, a jeszcze bardziej, gdy przesunęłam się bliżej niego. Wzięłam jego nadgarstek, prowadząc jego dłoń do mojej twarzy. Obserwował mnie uważnie, nie odrywając ode mnie wzroku.
„Woda?” zapytałam, cofając rękę.
Nie działał pod wpływem pijanego zaufania, był trzeźwy, przytomny, a jego zamiary były jasne.
„Nie piję dużo.” powiedział, a jego głos był głęboki i seksowny.
Przeszedł mnie dreszcz, i to nie tylko z powodu tego, jak dobrze brzmiał, emanował mocą, jakiej nigdy wcześniej nie czułam. Jego kostki były pokryte bliznami, ale zakryte czarnym tuszem. Jego ręce były stabilne, zbyt stabilne, by uznać je za normalne. Wyglądał na wyszkolonego, ale nie miałam pojęcia.
„Ja też,” powiedziałam, biorąc łyk mojego koniaku.
Uśmiechnął się do mnie, pokazując głębokie dołeczki na policzkach. Te niewinne małe wgłębienia były dziecinne, coś, czego nie spodziewałam się u mężczyzny zbudowanego jak on.
„Czego chcesz?” zapytałam, decydując się pominąć wszystkie formalności i sięgnęłam, by odstawić kieliszek na stół.
„Myślę, że wiesz.” wyszeptał powoli, jego oczy przeskakując między moimi a moimi ustami.
Podniósł rękę, by pogłaskać mój policzek kostkami palców. Jego oczy błyszczały rozbawieniem, wiedząc, że powoli wpadałam w jego pułapkę. Moje serce przyspieszyło, a ja przełknęłam nerwy, które starałam się ukryć. Nie mógł wiedzieć, że nie byłam tak pewna siebie, jak udawałam. To był mój pierwszy raz, kiedy rozmawiałam z mężczyzną dłużej niż trzydzieści sekund, odkąd pamiętam. Byłam wewnętrznie rozbita.
„Naprawdę?” powiedziałam, niemal drżąc, gdy jego palce głaskały skórę po boku mojej szyi.
Mężczyzna, którego właśnie poznałam, sprawiał, że moje ciało reagowało na jego dotyk, nawet nie znałam jego imienia, ale nie obchodziło mnie to. Moja cipka pulsowała i wtedy wiedziałam, że to on jest tym, z którym chcę się dziś przespać.
„Jak masz na imię?” zapytał, rysując nieznany wzór na mojej skórze, jego oczy śledziły jego palce.
„Jak masz na imię?” zapytałam, zbliżając się do niego. Boże, jak on pachnie. Uśmiechnął się, patrząc na mnie zmysłowymi oczami.
„Jestem pewien, że zapytałem pierwszy.” mruknął.
„Nie obchodzi mnie to,” powiedziałam, kładąc rękę na jego udzie.
Był atletyczny, to było bardzo oczywiste, ale zastanawiałam się, czy reszta jego ciała również była ozdobiona ciemnymi tatuażami i musiałam to zobaczyć.
„Luciano,” powiedział bez wahania, zaskakując mnie.
Wow, uwielbiam to imię. Zatrzymałam się na chwilę, zastanawiając się nad tym. Czy naprawdę chciałam iść tą drogą z nim? Czy chciałam przespać się z mężczyzną, a następnego dnia opuścić miasto i nigdy więcej go nie zobaczyć? Tak, oczywiście, że tego chciałam. Chwycił mnie delikatnie za policzek, ale wystarczająco mocno, by skierować moją głowę w jego stronę. Pochylił się i wyszeptał.
„Chcę znać imię kobiety, z którą będę się dziś pieprzył.”
„Wow, odważnie, naprawdę?” mruknęłam pod nosem.
Nigdy wcześniej żaden mężczyzna nie powiedział mi czegoś takiego i nie wstydziłam się przyznać, że mi się to podobało. Światła przygasły, na scenę weszła kolejna tancerka, a on nadal patrzył na mnie.
„Grasz twardo?” wyszeptał.
„Odważnie byłoby rzucić cię na ten stół i zapewnić wszystkim inną formę rozrywki. Nie sądzę, żebyś tego chciał, prawda?” Bawił się moimi włosami, kręcąc kosmyk wokół swoich wytatuowanych palców.
Wzięłam głęboki oddech, mimowolnie wyobrażając sobie scenę, w której przyciska moją twarz do szklanego stołu i pieprzy mnie od tyłu. Myśl była natrętna i zbyt żywa, by czuć się komfortowo. Bardzo mi się to podobało.
„Odważnie byłoby dotknąć cię tutaj.” mruknął, pozwalając, by tył jego palców musnął moją obojczyk.
„I tutaj,” przesunął się do mojego odsłoniętego dekoltu, delikatnie dotykając skóry, a ja mu na to pozwoliłam, bo był cholernie gorący.
„Wiedząc, że wszyscy ci mężczyźni patrzą.” Skinął głową w prawo, w kierunku grupy mężczyzn, na których nawet nie patrzył, a oni udawali, że są zajęci, gdy ich przyłapałam.
„Abigail,” wymamrotałam, odsuwając na bok swoje zahamowania, on zaśmiał się, a jego ciemne oczy wirowały pożądaniem.
„Takie piękne imię dla cudownej damy.” mruknął.
„Abigail” powiedział, testując je na swoim języku, a moje imię nigdy nie brzmiało tak dobrze.
„Odważnie byłoby…” przerwał, głaszcząc rąbek mojej sukienki, jego oczy spotkały moje i na chwilę spojrzały na moje usta. Zobaczyłam pytanie, zastanowiłam się nad tym jeszcze raz. Zasługiwałam na to, by się rozluźnić na jedną noc i skinęłam głową.
Nie czekał, zobaczył okazję i nie tracił czasu, chwytając mnie za talię.
„Zamierzam cię pocałować, Abigail.”
Z ręką zaciśniętą pod moim uchem, pochylił się i pocałował mnie. Ledwo miałam czas, by to zrozumieć, ale pozwoliłam swojemu ciału się rozluźnić. Jego usta były pełne, miękkie i czuły się tak cholernie dobrze, że nie mogłam powstrzymać się od cichego jęku. Nie minęło tak dużo czasu, odkąd byłam pocałowana, a nie powinno to czuć się tak wstrząsająco, jak to zrobiło. Chwycił moją szczękę, ustawiając moją głowę, by pogłębić pocałunek, prądy przyjemności przeszły przez mnie, prosto do mojej cipki i musiałam ścisnąć uda.
„Cholera,” wyszeptał, nie odrywając ust od moich.
„Jeśli twój pocałunek czuje się tak…” urwał, jego duże ręce trzymały moje biodra i delikatnie ścisnęły.
Uśmiechnęłam się do niego, mając jeden smak i chcąc więcej i więcej. Chwyciłam tył jego głowy, popychając jego usta głębiej w moje. Był dobrym całującym. Drzwi były już ciemne, gdy się odsunęłam, ale na tyle jasne, by zobaczyć erekcję napinającą się przeciwko jego spodniom. Był twardy między nogami, przyciśnięty do swojego ciała i okryty cienkim materiałem. Rozmiar jego penisa prawie mnie przestraszył. Co, do cholery, miałam zrobić z tym wszystkim?
Oblizał usta i było oczywiste, że pocałunek zostawił go trochę oszołomionego. Jak na trzeźwego mężczyznę, jego oczy były dość niskie i dobrze było wiedzieć, że nie tylko ja byłam dotknięta. W rzeczywistości, wydawał się bardziej dotknięty niż ja.
„Smakujesz tak dobrze.” wyszeptał, a potem pocałował moją szyję. Byłam przekonana, że gdybyśmy byli sami, moje ubrania dawno by zniknęły.
Moje serce wciąż biło jak szalone, a mój umysł wirował zbyt wieloma myślami, ale ponad to wszystko, wiedziałam, że nie zamierzam opuścić tego mężczyzny tej nocy. Tak po prostu, stałam się gliną w jego rękach. Do formowania i używania, jak tylko chciał. Dopóki dostanę orgazm, nie miałam problemu z zanurzeniem się w nieznane terytorium.
Wyjął portfel i wyciągnął trochę pieniędzy, kładąc je na stole. Wtedy zdałam sobie sprawę, że płacił za mój drink, którego nie skończyłam. Wstał i wyciągnął do mnie rękę, a gdy pozwoliłam, by moja dłoń dotknęła jego, wiedziałam, że nie ma już odwrotu. Między nami była cicha zgoda, gdy prowadził mnie przez tłumy w klubie, prowadząc mnie przez ciała i upewniając się, że nie wpadniemy na nikogo.
Podążałam za nim, mentalnie przygotowując się na to, co miał dla mnie w zanadrzu.
Ostatnie Rozdziały
#110 Rozdział 110: Przeproś ją
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#109 Rozdział 109: Zawsze będę ostrożny
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#108 Rozdział 108: Ponieważ jesteś mój
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#107 Rozdział 107: Chcesz, żebym cię wyssał?
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#106 Rozdział 106: Czy będziesz dla mnie dobry?
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#105 Rozdział 105: Uwielbiam tę sukienkę na tobie
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#104 Rozdział 104: Podkochałeś się w Ambroży?
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#103 Rozdział 103: Wyglądasz seksownie
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#102 Rozdział 102: Dobry środek przeciwstresowy
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#101 Rozdział 101: Nie mogę się skupić
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025
Może Ci się spodobać 😍
Rozwiedź się ze mną, zanim śmierć mnie zabierze, CEO
Moja ręka instynktownie powędrowała do brzucha. "Więc... naprawdę go nie ma?"
"Twoje osłabione przez raka ciało nie jest w stanie utrzymać ciąży. Musimy ją zakończyć, i to szybko," powiedział lekarz.
Po operacji ON się pojawił. "Audrey Sinclair! Jak śmiesz podejmować taką decyzję bez konsultacji ze mną?"
Chciałam wylać swój ból, poczuć jego objęcia. Ale kiedy zobaczyłam KOBIETĘ obok niego, zrezygnowałam.
Bez wahania odszedł z tą "delikatną" kobietą. Takiej czułości nigdy nie zaznałam.
Jednak już mi to nie przeszkadza, bo nie mam nic - mojego dziecka, mojej miłości, a nawet... mojego życia.
Audrey Sinclair, biedna kobieta, zakochała się w mężczyźnie, w którym nie powinna. Blake Parker, najpotężniejszy miliarder w Nowym Jorku, ma wszystko, o czym mężczyzna może marzyć - pieniądze, władzę, wpływy - ale jednej rzeczy nie ma: nie kocha jej.
Pięć lat jednostronnej miłości. Trzy lata potajemnego małżeństwa. Diagnoza, która pozostawia jej trzy miesiące życia.
Kiedy hollywoodzka gwiazda wraca z Europy, Audrey Sinclair wie, że nadszedł czas, by zakończyć swoje bezmiłosne małżeństwo. Ale nie rozumie - skoro jej nie kocha, dlaczego odmówił, gdy zaproponowała rozwód? Dlaczego torturuje ją w ostatnich trzech miesiącach jej życia?
Czas ucieka jak piasek przez klepsydrę, a Audrey musi wybrać: umrzeć jako pani Parker, czy przeżyć swoje ostatnie dni w wolności.
Odkupienie Byłej Żony: Odrodzona Miłość
Ból mojej nieślubnej ciąży jest raną, o której nigdy nie mogę mówić, ponieważ ojciec dziecka zniknął bez śladu. Kiedy byłam na skraju życia, Henry pojawił się, oferując mi dom i obiecując, że będzie traktował moje dziecko bez ojca jak swoje własne.
Zawsze byłam mu wdzięczna za uratowanie mnie tamtego dnia, dlatego znosiłam upokorzenie tego nierównego małżeństwa tak długo.
Ale wszystko zmieniło się, gdy jego dawna miłość, Isabella Scott, wróciła.
Teraz jestem gotowa podpisać papiery rozwodowe, ale Henry żąda dziesięciu milionów dolarów jako cenę za moją wolność - sumę, której nigdy nie uda mi się zebrać.
Spojrzałam mu w oczy i powiedziałam zimno: "Dziesięć milionów dolarów za zakup twojego serca."
Henry, najpotężniejszy spadkobierca na Wall Street, jest byłym pacjentem kardiologicznym. Nigdy nie podejrzewałby, że jego tak zwana haniebna eks-żona zorganizowała bijące serce w jego piersi.
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Nie odzyskasz mnie z powrotem
W dniu, w którym poślubił swoją pierwszą miłość, Aurelia miała wypadek samochodowy, a bliźnięta w jej łonie przestały mieć bicie serca.
Od tego momentu zmieniła wszystkie swoje dane kontaktowe i całkowicie zniknęła z jego życia.
Później Nathaniel porzucił swoją nową żonę i szukał na całym świecie kobiety o imieniu Aurelia.
W dniu, w którym się spotkali, zablokował ją w jej samochodzie i błagał: "Aurelia, proszę, daj mi jeszcze jedną szansę!"
(Gorąco polecam wciągającą książkę, której nie mogłam odłożyć przez trzy dni i noce. Jest niesamowicie angażująca i warto ją przeczytać. Tytuł książki to "Łatwy rozwód, trudne ponowne małżeństwo". Można ją znaleźć, wpisując tytuł w wyszukiwarkę.)
Blizny
Amelie zawsze pragnęła prowadzić proste życie, z dala od blasku reflektorów związanych z jej alfą rodowodem. Czuła, że to osiągnęła, gdy znalazła swojego pierwszego partnera. Po latach razem, jej partner okazał się nie być tym, za kogo się podawał. Amelie jest zmuszona przeprowadzić Rytuał Odrzucenia, aby poczuć się wolna. Jej wolność ma swoją cenę, jedną z nich jest brzydka czarna blizna.
"Nic! Nic nie ma! Przywróćcie ją!" krzyczę z całych sił. Wiedziałam, zanim cokolwiek powiedział. Czułam, jak w moim sercu mówiła do widzenia i odchodziła. W tym momencie niewyobrażalny ból promieniował do mojego rdzenia.
Alpha Gideon Alios traci swoją partnerkę w dniu, który powinien być najszczęśliwszym w jego życiu, narodzinach jego bliźniaczek. Gideon nie ma czasu na żałobę, pozostawiony bez partnerki, samotny, i jako nowo upieczony ojciec dwóch niemowląt. Gideon nigdy nie pokazuje swojego smutku, ponieważ byłoby to oznaką słabości, a on jest Alfą Straży Durit, armii i ramienia śledczego Rady; nie ma czasu na słabość.
Amelie Ashwood i Gideon Alios to dwoje złamanych wilkołaków, których los połączył. Czy to ich druga szansa na miłość, czy może pierwsza? Gdy ci dwaj przeznaczeni partnerzy zbliżają się do siebie, wokół nich ożywają złowrogie intrygi. Jak zjednoczą się, aby chronić to, co uważają za najcenniejsze?
Zrujnowana: Zawsze będziesz moja.
"Kurwa", nie mogłam powstrzymać krzyku.
"Musisz nauczyć się być posłuszna" - powiedział, ciągle się we mnie wbijając. Gdy poczułam jego ręce na moim łechtaczce, moje ciało zadrżało.
"Asher, proszę, to za dużo".
"Nie. Gdybym naprawdę chciał cię ukarać, dałbym ci całego siebie" - powiedział do mojego ucha, a całe moje ciało zamarło. Nagle się poruszył i znów stałam. Ten człowiek był szalony.
Poczułam go za sobą. "Dziesięć batów za nieposłuszeństwo" - powiedział.
"Asher, proszę".
"Nie". Jego głos był zimny i pozbawiony emocji.
Asher był tym, czego chciałam, czego naprawdę pragnęłam, aż było za późno. Sierota nigdy nie powinna zakochiwać się w kimś poza swoim zasięgiem. Myślałam, że kochanie go było właściwą rzeczą, dopóki nie ujawnił swojej prawdziwej tożsamości i mnie zrujnował. Byłam zrujnowana dla wszystkich innych. Nadal czułam jego dotyk, jakby był wyryty w mojej skórze. Starałam się go unikać, ale los nie pozwalał na to.
Sterlingowie byli najpotężniejsi w Havenwood, a Dorian Sterling był poza zasięgiem.
Jako sierota trudno jest przyjąć, że ktoś się tobą interesuje, ale gdy okazuje się, że są to ludzie bogaci i wpływowi, wybrałam inną drogę i uciekłam, ale ucieczka doprowadziła mnie z powrotem do miejsca, które unikałam, i osoby, którą unikałam.
Asher i Dorian Sterling, jedno i to samo. Gdy pojawiła się jego pierwsza miłość, wraz ze wszystkimi, którzy chcieli mnie zniszczyć, modliłam się, żeby mógł mnie ochronić.
Król Podziemia
Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"
Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."
Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.
Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Szczenię Księcia Lykanów
„Wkrótce będziesz mnie błagać. A kiedy to zrobisz – wykorzystam cię, jak mi się podoba, a potem cię odrzucę.”
—
Kiedy Violet Hastings rozpoczyna pierwszy rok w Akademii Zmiennokształtnych Starlight, pragnie tylko dwóch rzeczy – uczcić dziedzictwo swojej matki, stając się wykwalifikowaną uzdrowicielką dla swojej watahy, oraz przetrwać akademię, nie będąc nazywaną dziwakiem z powodu swojego dziwnego schorzenia oczu.
Sytuacja dramatycznie się zmienia, gdy odkrywa, że Kylan, arogancki dziedzic tronu Lykanów, który od momentu ich spotkania uprzykrzał jej życie, jest jej przeznaczonym partnerem.
Kylan, znany ze swojego zimnego charakteru i okrutnych sposobów, jest daleki od zadowolenia. Odmawia zaakceptowania Violet jako swojej partnerki, ale nie chce jej również odrzucić. Zamiast tego widzi w niej swojego szczeniaka i jest zdeterminowany, by uczynić jej życie jeszcze bardziej nieznośnym.
Jakby zmagania z torturami Kylana nie były wystarczające, Violet zaczyna odkrywać tajemnice dotyczące swojej przeszłości, które zmieniają wszystko, co myślała, że wie. Skąd naprawdę pochodzi? Jaka jest tajemnica jej oczu? I czy całe jej życie było kłamstwem?
Tron Wilków
Jego odrzucenie uderzyło mnie natychmiast.
Nie mogłam oddychać, nie mogłam złapać tchu, gdy moja klatka piersiowa unosiła się i opadała, a żołądek skręcał się, nie mogłam się pozbierać, patrząc, jak jego samochód pędzi w dół podjazdu, oddalając się ode mnie.
Nie mogłam nawet pocieszyć mojej wilczycy, natychmiast wycofała się na tyły mojego umysłu, uniemożliwiając mi rozmowę z nią.
Czułam, jak moje usta drżą, a twarz marszczy się, gdy próbowałam się pozbierać, ale bezskutecznie.
Minęły tygodnie od ostatniego spotkania z Toreyem, a moje serce zdawało się łamać coraz bardziej z każdym dniem.
Ale ostatnio odkryłam, że jestem w ciąży.
Ciąże wilkołaków były znacznie krótsze niż u ludzi. Z Toreyem będącym Alfą, czas skracał się do czterech miesięcy, podczas gdy u Bety trwałoby to pięć, Trzeci w Dowództwie sześć, a u zwykłego wilka między siedem a osiem miesięcy.
Zgodnie z sugestią, udałam się do łóżka, z głową pełną pytań i rozmyślań. Jutro miało być intensywne, czekało mnie wiele decyzji do podjęcia.
Dla osób powyżej 18 roku życia.---Dwoje nastolatków, impreza i nieomylny towarzysz.
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.